Dag 7 – Gorges du Verdon – Een twinkeling van smaragd

Over een tijdsspanne van duizenden jaren, kronkelde, wroette, sleet en erodeerde de rivier Verdon met bovenmenselijke kracht een kloof uit in het plaatselijke kalkgesteente over een lengte van vijfentwintig kilometer tussen de Var en Les Alpes-de-haute-Provence en werd zo de op één na grootste kloof van Europa. De kloof wordt wel eens de Grand Canyon van Europa genoemd. Die bijnaam dankt het aan de Franse speleoloog Martel, die maakte in 1905 als eerste een tocht over de bodem van de kloof. Na zijn tocht liet hij het volgende optekenen : ‘De kloof van de Verdon is de meest Amerikaanse van alle Franse ravijnen, dat hou ik vol zelfs na de Grand Canyon gezien te hebben’.

De kloof is spectaculair met rotswanden in kalksteen tot zelfs zevenhonderdvijftig meter hoog. Ik moet je dan ook niet vertellen dat dit gebied populair is bij alpinisten. Ook wandelaars en natuurliefhebbers komen hier aan hun trekken met maar liefst honderd kilometer aan wandelpaden. De Corniche Sublime gelegen op de linkeroever van de Verdon is de mooiste route om met de auto te volgen. Via goed gelegen uitzichtpunten heb je een prachtig zicht op de kloof in al zijn glorie.

Het stuwmeer van Sainte-Croix wordt als één van de poorten naar de Gorges du Verdon aanzien. Dit stuwmeer is meteen ook het op één na grootste van Frankrijk. Om de dam te bouwen in de jaren zeventig, moest echter het dorp Les Salles-sur-Verdon verdwijnen. De pletwals kwam eraan te pas, maar gelukkig werd het dorp vierhonderd meter verder in zijn geheel weer opgebouwd. Hier worden ook kano’s, kajakken en waterfietsen verhuurd om over het water de kloof te bezoeken. Het water hier heeft ook een onwaarschijnlijke smaragdgroene kleur. Met de bootjes op het meer is een echt zomers en zuiders vakantiegevoel niet veraf. Er wordt gepeddeld tot de bootjes achter de bocht schijnbaar in de kloof verdwijnen. De kloof is één van de mooiste natuurgebieden van Europa met onvoorstelbare uitzichten op een goddelijke creatie.

Moustiers-Sainte-Marie ligt ook aan één van de poorten tot de Gorges du Verdon. Het is een dorpje waar de ‘sterre bleef stille staan’. Eeuwen geleden bouwen monniken een klooster in de tufsteen, nu is het één van de meest charmante dorpjes van Frankrijk. Bovendien had vroeger hier in de kerk een ongebruikelijk ritueel plaats. Het was toen in bepaalde regio’s van Frankrijk een geloof dat een doodgeboren baby slechts in het paradijs kon opgenomen worden als hij eerst gedoopt werd. Zij geloofden dat het kind tijdelijk terugkeerde tot het leven om gedoopt te kunnen worden. Dit kon echter enkel gebeuren in bepaalde heiligdommen gewijd aan de Maagd Maria, zoals hier, wiens voorspraak nodig was om het mirakel te krijgen.

Midden boven het dorp hangt een ster aan een ketting vastgemaakt tussen twee rotsen. De oorsprong hiervan is onbekend, maar uiteraard doen er verschillende verhalen de ronde. Eén van die verhalen spreekt over een ridder die gevangen werd genomen tijdens de kruistochten en die gezworen had, dat indien hij dit overleefde en hij terug naar zijn dorp zou terugkeren, hij een zilveren ketting met daaraan een ster zou ophangen. Wat de reden ook is, Moustiers-Sainte-Marie heeft in elk geval als bijnaam ‘het kerstdorp’ gekregen. Ook al zijn we pas aan het begin van de zomer,  toch voel ik al een kerstgevoel opkomen.

In feite is het dorp nog bekender om iets anders en dat is voor keramiek. En dan nog wel een speciale vorm van keramiek : faience. Hierbij wordt het aardewerk na te zijn gebakken in de oven en beschilderd te zijn, met een glazuurlaag bedekt en terug afgebakken. Van ver lijkt het een beetje op Chinees porselein. In het centrum van het dorpje kan je dan ook niet naast de winkeltjes kijken die dit aardewerk verkopen. Niet dat het afbreuk doet aan de charme van het dorp. Het is prettig gelegen tegen de kalkrotsen en aan het water. Ik kan me geen betere plaats voor de geest halen om deze bijzondere dag af te sluiten dan op een gezellig terrasje op het centrale plein terwijl de zon hoog aan de hemel staat en dat waar de ‘sterre bleef stille’ staan.