Dag 4 – Cannes – Een Gouden Palm onder de palmen

Elk jaar, in de derde week van mei, kleurt de rode loper van het Palais des Festivals et des Congrès in Cannes zwart van het volk. Sinds 1946 wordt hier het Filmfestival van Cannes gehouden, met als meest prestigieuze prijs de Gouden Palm. Dat het eerste festival hier net na de oorlog plaatsvond is geen toeval want het werd in het leven geroepen als tegenhanger van het filmfestival van Venetië, tot dan het enige Europese internationale filmfestival. In de voorafgaande periode vierde het fascisme hoogtij in Europa en ook op het filmfestival van Venetië was de invloed van het fascisme te voelen. Als klap op de vuurpijl zorgden Mussolini en Hitler er persoonlijk voor dat hun propagandafilms met een beeldje naar huis gingen en werd zo de uitslag van de jury herroepen. Die juryleden waren woest en zwoeren nooit meer terug te keren naar Venetië. Zij overtuigden de Fransen  zelf een festival in het leven te roepen. Cannes droeg de voorkeur als locatie voor dat nieuwe festival omdat het aan de legendarische Azurenkust ligt waar er sowieso al schoon volk komt én bovendien zorgde de stad voor een financiële injectie en de belofte voor de bouw van een eigen evenementenhal waar het festival jaarlijks zou plaatsvinden.

Schoon volk niet alleen in de stad, niet alleen op het festival, maar ook schoon volk op het hoogste schavotje.  Zo ontvingen o.a. volgende sterren een Gouden Palm als prijs voor de beste film: Martin Scorsese (voor Taxi Driver), Francis Ford Coppola (voor Apocalypse Now) en Frederico Fellini (voor La Dolce Vita).

Schoon volk óp de rode loper, maar die rode loper ligt nu niet direct op de trappen van een architectonisch hoogstandje. Het predicaat lelijk is eerder op zijn plaats want het gebouw straalt absoluut niet de grandeur uit die je mag verwachten van de plaats waar ‘Gouden Palmen’ en ‘Grand Prix prijzen’ worden uitgereikt. Eerder een modernistische miskleun. Voor een beetje Hollywood-sfeer wordt gezorgd door de in brons vereeuwigde handafdrukken en handtekeningen van beroemde acteurs, actrices en regisseurs die ooit te gast waren op het festival.

Het ‘Palais’ ligt aan de beroemde Promenade de La Croisette, de boulevard die twee kilometer lang zich kronkelt langs de Golf van Napoule. Het is vooral de plaats om te zien en gezien te worden. La Croisette is vooral beroemd voor de bekende luxewinkels, uitstekende restaurants en iconische hotels. Als we het over iconische hotels hebben, staat het Carlton zonder twijfel met stip op één. Het is het meest opvallende hotel aan de Croisette dankzij zijn twee kenmerkende koepels die zich op elke hoek aan de voorzijde bevinden. Die koepels zouden trouwens de vorm hebben van de borsten van één van de beroemdste ‘gezelschapsdames’ van de Azurenkust. Maar nog belangrijker dan de prachtige art deco architectuur van het gebouw is de historische waarde. Tijdens het jaarlijkse filmfestival is dit the place to be. Los van het feit dat de goden van Hollywood en ver daarbuiten hier de nacht doorbrengen op een hemels zachte matras, is het de plaats waar er achter de schermen filmcontracten onderhandeld en getekend worden, acteurs hun kans wagen, filmideeën uitgewisseld worden en hele producties tot stand komen. Of hoe de basis van een toekomstige Gouden Palm soms gelegd wordt in het Carlton.

Maar het Carlton fungeerde zelf ook als decor voor beroemde films, onder meer voor de Hitchcock klassieker ‘To Catch a Thief’ met Grace Kelly en Cary Grant. Nog bekender misschien is de videoclip van ‘I’m still Standing’, de hit van Elton John. Het hotel én het privé-strand kwamen hierin uitgebreid in beeld. Tijdens de opnames van de videoclip logeerde niet alleen Elton John in het hotel, maar ook zijn collega’s van de Britse band Duran Duran. De jaren tachtig stonden bekend voor excessieve drank- en drugspartijen en deze Britse rocksterren vormden hierop geen uitzondering. Tijdens de dolle dagen van de opnames van de videoclip, vond een legendarische drankorgie met bovenstaanden plaats in de kamer van Elton John met nogal wat schade tot gevolg.

Wat ook niet zonder gevolgen bleef (ten goede dan) was een ontmoeting in het hotel tussen Hollywood ster Grace Kelly en de Monegaskische prins Rainier. Eén jaar na hun ontmoeting traden ze in het huwelijk in Monaco.

Wil je hier logeren in stijl, dan kan je opteren voor één van de negen luxueuze suites die zich op de zevende verdieping bevinden. Die zijn allemaal vernoemd naar bekende gasten die hier ooit gelogeerd hebben. Schrik echter niet van het prijskaartje, want reken maar op een slordige 30.000 euro voor een nachtje decadentie. 

Niet alleen de Carlton is iconisch, dat kan ook gezegd worden van ‘Le Majestic’, of ‘Le Martinez’, ook art deco paleizen gelegen op La Croisette.

Een groot verschil met bijvoorbeeld Nice is dat Cannes bovendien over een zandstrand beschikt in plaats van het gebruikelijke kiezelstrand. Dat is niet altijd zo geweest. Nadat het zand voor de fundamenten van hotel Carlton was uitgegraven, werd datzelfde zand op het strand van Cannes uitgestort. Iets wat uiteraard veel aanlokkelijker is om je neer te vlijen of over te stappen dan een strook vol met kiezel en kasseien. Dat hadden de verschillende projectontwikkelaars goed gezien. In geen tijd werd het nieuwe Cannes langs de kuststrook gebouwd.

Le Suquet is het oude stadsdeel, waar de vissers die destijds in de stad woonden, hun dagen doorbrachten wanneer ze niet op zee waren. De huizen hier zijn dan ook al op leeftijd. Sommige straten werden al vierhonderd jaar geleden aangelegd. De geplaveide hoofdstraat draait en keert steil omhoog. Gelukkig kan je ook een toeristentreintje nemen dat je helemaal tot boven brengt, waar zich nog een kerk met klokkentoren bevindt. Vanaf hier heb je een prachtig zicht op de nieuwe stad en op de jachthaven met exclusieve jachten. De tegenstelling tussen de oude stad en het mondaine Cannes kan niet groter zijn. Voor authenticiteit is Le Suquet de plaats; om te zien en gezien te worden echter, is er maar één plaats en dan nog liefst met een gewonnen ‘Gouden Palm’ in de hand, poserend onder een palm : de plaats van absolute luxe en decadentie : La Croisette.