Dag 5 - Een goddelijke kijk op de Okavango Delta

De steeds sneller draaiende wieken laten de helikopter schudden en beven. Centimeter per centimeter hijst het landingsgestel zich naar boven,  waarna we steeds sneller klimmen en we een stofwolk aan zand achter ons laten. De afstand met het  aardoppervlak wordt steeds groter. Op 100 m boven de aarde ontvouwt de Okavango Delta al haar schoonheid. Die Delta wordt gevormd door het water van de Okavango rivier die stroomt  van de hooglanden van Angola naar de Kalahari woestijn en zo een enorme oasis creëert.

Tijdens het voorjaar zwelt de rivier dankzij de overstromingen in Angola aan en zorgt zo voor een enorm debiet in de delta. Deze periode valt op miraculeuze wijze samen met het droogseizoen waarbij het water schaarser wordt op de Botswaanse savanne en waardoor een grote migratie van het wild naar de delta ontstaat. Een goddelijke creatie die we zelf niet beter hadden kunnen bedenken. Op plaatsen in die gigantische waterplas worden ook eilanden bijkomend gevormd wanneer planten wortel schieten op de vele termietenheuvels. Dankzij deze vlijtige ingenieurs worden zo 70% van de eilanden gevormd.  Het water zorgt voor een overvloed aan fauna, de  broedplaats bij uitstek voor heel wat vogels.

En dat wildlife behoort tot het beste van wat Afrika te bieden heeft : leeuwen, luipaarden, buffels, nijlpaarden. Zelfs de met uitsterven bedreigde Afrikaanse wilde hond komt hier nog in grote getale voor. Die Afrikaanse wilde hond laat zich echter vandaag ook niet vanuit de lucht zien. Wat we wel zien zijn kuddes zebra’s en olifanten maar ook een troep hyena’s die zich nog tegoed doen aan een homp vlees.

Het zijn vooral de weidse zichten vanuit ons perspectief hoog in de lucht, die de goddelijke schoonheid van de delta onderstrepen. Een schilderij aan kleuren, aan krommingen, waterwegen, eilanden en moeras zorgen voor unieke beelden op mijn netvlies gebrand. Net zoals god die naar zijn meesterwerk kijkt.

In de delta zelf wonen amper mensen, dorpen bevinden zich voornamelijk langs de rand van dit immense gebied. Onderzoek toonde aan dat de delta al minstens 100.000 jaar bewoond moet zijn. In den beginne leefde men vooral van de natuurlijke middelen van de delta: wild, vis en als belangrijkste het water. Mensen leidden waarschijnlijk een nomadisch leven, ingegeven door vooral droogte en nieuwe jachtterrein, ziekte en andere opportuniteiten. Dezer dagen leven de inwoners voornamelijk van de opbrengsten van een veestapel en gewassen. Dat vee loopt ofwel rond in de immense vlakte, maar wordt voornamelijk toch achter slot en grendel gehouden om het te beschermen tegen de wilde dieren.

De delta wordt niet alleen door de bewoners beschermd, maar verder ook door het Moremi Game Reserve dat langs de oostkant is gelegen.

Moremi is een game reserve, met andere woorden het wild wordt hier ten allen tijde beschermd, anders dan in de nationale parken. Dat betekent ook dat er hier een grote diversiteit en hoeveelheid aan wild te vinden is, wat belooft voor de komende dagen.

Op weg naar onze lodge worden we dan ook al snel getrakteerd op grote aantallen olifanten. Voor de eerste keer deze reis duikt ook de waterbok op. Die houdt uiteraard van water, toch een gemis in de delta want dat zou zijn ultieme leefwereld moeten zijn. Hier ontsnappen ze echter niet aan onze aandacht met hun karakteristieke witte cirkel op hun achterste, waardoor ik al meteen zin heb om een denkbeeldig pijltje in zijn achterste te schieten. Bullseye 😉. Het selecte gezelschap dat we vandaag al voor onze kiezen kregen, belooft voor wat we op de volgende safari’s te zien gaan krijgen.

Het leven zoals het is in Moremi.