Dag 1 - A Love Story

Elke grote liefde begint met een eerste blik, een eerste aanraking. Ik weet nog de eerste keer dat onze blikken elkaar kruisten, ik kreeg vlinders in de buik, vlinders die er jaren later nog steeds zijn.  Ik staarde naar je en bleef staren, ik kon mijn ogen simpelweg niet van je afhouden. Op dat moment wist ik het : ik ben thuisgekomen. Na die eerste blik, wilde ik enkel nog je armen om me heen voelen, die beschermende sterke armen waardoor ik me helemaal veilig voelde. Ik hunkerde naar die eerste aanraking, ik bloosde en mijn hart ging sneller kloppen. Ik voelde je warmte toen je me omhelsde, ik rook je typische geur die ik miste als ik niet bij je was, ik hoorde je hart kloppen op het ritme van het leven, ik voelde je adem als een lichte bries om mijn hoofd, ik hield van je enthousiasme als een innerlijke leeuw die brult. Ook al is de liefde sterk en  hopelijk ook wederzijds, ik kon toch niet bij je blijven, onze ontmoetingen blijven beperkt maar de liefde is absoluut en is een  blijvertje. Mijn hart klopt op jouw ritme, ik smacht naar je glimlach,  ik leef toe naar elke ontmoeting en ik kan niet wachten tot je immense schoonheid mij weer begeestert.

Je bent moedig als een leeuw, sterk als een olifant, elegant als een gazelle, slim als een chimpansee, je bezit de schoonheid van een giraf en de snelheid van een luipaard, de onschuld van een antilope, de ondeugd van een aapje en je bent even uniek als een zebra…

Zie hier mijn ode aan mijn grote liefde, mijn immense liefde voor het heilige continent, de geboorteplaats van het mensdom : Afrika.

Als de dag van toen herinner ik  de eerste keer dat ik voet op Afrikaanse bodem zette, nu zo’n 12 jaar geleden. Dat gebeurde in de Masai Mara. Net voor onze lodge stond een zebra te wachten. Mijn hart sloeg over en ik pinkte een traantje weg. Die zebra werd gevolgd door olifanten, giraffen, wildebeest, buffels maar ook leeuwen, luipaarden en neushoorns.

Mijn liefde voor Afrika was geboren. Niet alleen de prachtige fauna en flora liggen aan die basis. Ook het ritme van het leven daar bezorgt me altijd innerlijke rust. Het voelt als thuiskomen. Ik sta er steeds versteld van hoe de Afrikanen het beste van hun leven maken in soms moeilijke omstandigheden. Een stukje van mijn hart heb ik voor altijd achtergelaten in Afrika.  En met de regelmaat van de klok wordt de lokroep te sterk. Zoals nu.

Enkele jaren geleden, had ik al eens de kans om te proeven van Botswana. Dat gebeurde tijdens een reis die enkele landen in zuidelijk Afrika aandeed. Twee dagen verblijf in het Chobe National Park smaakten naar meer. Want Chobe is maar een stukje van wat dit land te bieden heeft. Bovendien is er veel meer te zien dan wildparken alleen. Botswana een land zo divers, dat ik wel terug moet. Botswana, een land zo uniek in het onstabiele Afrika.