Dag 10 - Memphis - Home of the King and The Blues

Op 16 augustus 1977 kwam een leven tragisch ten einde op 3764 Bellevue Boulevard in Memphis. Elvis Aaron Presley stierf aan een massale hartaanval op 42-jarige leeftijd. Lisa Marie verloor haar vader, Vernon een zoon, de wereld een icoon en de rock ‘n roll muziek zijn koning.

Een leven dat tragisch eindigde kende ook een dramatisch begin, want zijn tweelingbroer Jesse kwam 35 minuten eerder dan Elvis dood ter wereld in Tupelo, Mississippi. Het zorgde voor een immens sterke band tussen Elvis en zijn ouders, vooral dan met zijn moeder.

Zijn moederliefde was zo groot dat hij in 1953 een plaatje wou opnemen voor zijn mama.  Vader Vernon Presley vond vijf dollar maar weggegooid geld. Maar kijk, die investering van vijf dollar, werd uiteindelijk een miljardenvermogen (in oude Belgische franken toch). Sun Studio in Memphis was de studio waar Elvis voor de eerste keer in een opnamestudio stond. Sam  Phillips, de eigenaar was er die dag niet, dus nam secretaresse Marion Keisker de honneurs waar. Hij zong twee liedjes in : ‘My happiness’ en ‘That’s when your heartaches begin’. Het kostte haar een jaar om Sam te overtuigen de opname te beluisteren en Elvis te laten terugkomen. Sam zei immers steeds : ‘Als ik een blanke man kon vinden met het geluid en gevoel van een zwarte, word ik miljardair’.

De rest is geschiedenis. 17 maanden lang, was Elvis het paradepaardje van de Studio.

In 1957, toen Elvis amper 22 was maar al een gevierd artiest, kocht hij Graceland van de S.E. Toof familie die het landgoed naar één van de vrouwelijke familieleden (Grace) had genoemd.

Elvis besloot de naam te behouden. Hij zou er 20 jaar, tot aan zijn dood, wonen en het was de enige plek waar hij waarschijnlijk echt gelukkig is geweest.

Sinds 1982 is Graceland open voor het publiek. Elvis ‘left the building’ voorgoed, maar niet het hart van de fans. Jaarlijks stromen meer dan 650.000 bezoekers door de ‘muzikale poort’. Het huis zelf is verbazend klein te noemen voor iemand met de status van Elvis. Alles ligt er nog hetzelfde bij zoals het was op die fatale dag. Om de nagedachtenis aan Elvis en vooral zijn familie te beschermen, is de bovenverdieping  waar Elvis stierf, niet toegankelijk. De inrichting van het huis straalt de overdadige levensstijl van Elvis uit. De jungle room lijkt zo uit de Hawaiiaanse wildernis te komen, de biljartkamer lijkt reclame voor een stoffenwinkel waarbij elke centimer met stof is bedekt. De squashzaal en aansluitende ontspanningskamer zijn ook te bezichtigen. Het is hier, op die noodlottige 16 augustus, dat hij ’s morgens nog aan het ronddollen was met wat vrienden. Na wat deuntjes op de piano trok hij zich terug in zijn slaapkamer. Daar werd hij enige tijd later levenloos aangetroffen op de grond van de badkamer.

Het huis geeft uit op het ‘mediatie-paviljoen’, waar Elvis en zijn familie uiteindelijk eeuwige rust vonden. In 2020 werd hier ook het stoffelijk overschot van zijn enige kleinzoon bijgezet. De zoon van Lisa Marie, Benjamin Keough, pleegde in juli 2020 zelfmoord onder invloed van alcohol en cocaïne. Al is die rust relatief, gezien dagelijks heel wat bezoekers langs de graven passeren. Toch kan Elvis hier veilig rusten, gezien het bijna-drama dat zich op een kleine twee weken na de begrafenis afspeelde. Vier mannen probeerden het stoffelijk overschot van Elvis te stelen op het Forest Hill Cemetery in Memphis, waar hij initieel begraven werd, om er dan losgeld voor te vragen. Gelukkig was de politie getipt zodat de kidknappers bij aankomst op het kerkhof gearresteerd konden worden.

Het zou het zoveelste drama zijn geweest i.v.m. het overlijden van Elvis, want een drama was zijn heengaan zeker. De vraag is: kon  het overlijden van Elvis niet verhinderd worden? Een eerlijke vraag, als je ziet door hoeveel mensen Elvis omringd werd. We hebben het dan nog niet over zijn vader of dochter, maar de personen die de ‘ster’ Elvis omringden en waarvoor Elvis de melkkoe was.

Zelfs voor  niet-ingewijden en fans rond de wereld was de fysieke verandering van Elvis al jaren duidelijk. Die guitige, sexy, heupwiegende muziek-god waarvoor meisjes met bosjes flauwvielen, veranderde in een slonzige zanger met overgewicht die zich bij momenten moeilijk staande kon houden. Het was voor iedereen duidelijk dat Elvis zich niet goed in zijn vel voelde. Elvis was verslaafd, niet aan illegale substanties maar legale drugs zoals amfetamines, codeïnen en alle mogelijke barbituraten. Omdat deze op voorschrift verkregen werden, was Elvis in eigen ogen niet verslaafd. Er zou wel een probleem zijn mocht hij zijn illegale pepmiddelen op straat verkregen hebben. Toch kan je je vragen stellen bij die voorschriften. Zijn persoonlijke arts schreef in het fatale jaar 1977 maar liefst 10.000 dosissen voor tijdens de periode van januari tot augustus. Deze medicatie werd voorgeschreven om het overgewicht van Elvis tegen te gaan, hoge bloeddruk te behandelen,   ‘s nachts te slapen én  zijn energiepeil te boosten. Bovendien zou Elvis aan manische depressie geleden hebben. Elvis werd ook geleefd. In de prachtige tentoonstellingsruimtes die gecreëerd werden aan de overkant van Graceland, komt Elvis zelf aan het woord via interviews en andere opgenomen gesprekken. 800 nummers, 33 films, in zijn eigen woorden vertelt hij dat hij het een beetje teveel vond. Vooral in films spelen deed hij eigenlijk niet graag. Hij had geen probleem met de eerste , maar werd nadien onder contract gelegd om de ene na de andere film te maken. In deze gesprekken legde hij zijn ziel bloot. Op een mooie en serene manier krijgen we via die gesprekken een inzicht in de mens Elvis.

Ook al waren de medicijnen volledig legaal gekregen, overmatig medicijngebruik zal vroeg of laat tot problemen leiden. Langdurig misbruik van barbituraten, geeft aanleiding tot constipatie. Uit de positie waarbij Elvis op de badkamervloer werd gevonden, was duidelijk dat hij van het toilet was voorovergevallen. Zou de druk die hij op zijn darmen heeft willen zetten, zijn vergroot en verzwakt hart definitief hebben doen stilvallen? De officiële doodsoorzaak luidt een hartaanval en verharde slagaders. Er werden tijdens de autopsie maar liefst 14 verschillende medicijnen gevonden.

’Door zijn steile klim naar roem en succes stond hij voor verlokkingen die wij niet kunnen begrijpen’ zei dominee Bradley bij zijn uitvaart. Dat is zonder meer het geval. De vraag is of zijn entourage hem niet had moeten behoeden voor het overmatig medicijngebruik? Of werden ze er zelf beter van? Hoe dan ook, Elvis werd omringd door velen, maar stierf in essentie na een eenzaam leven, een leven dat 45 jaar geleden eindigde aan Bellevue Avenue. De wereld reageerde geschokt op de dood van een superster, maar de legende Elvis leeft voort ...

Elvis Presley mag dan de koning van de rock’n roll zijn,  Memphis is vooral bekend als  de bakermat van de Bluesmuziek. Hij groeide ook zelf op in een buurt waar voornamelijk zwarte mensen woonden en zo ontstond zijn liefde voor de ‘zwarte’ muziek. Hij nam voornamelijk nummers op die oorspronkelijk werden uitgevoerd door zwarte artiesten maar die door de segregatie-politiek niet dezelfde kansen kregen als blanken. Elvis had zoveel respect voor deze muzikanten en onderhield goede contacten met de artiesten.

Elvis was veel te vinden op Beale Street, een straat in Memphis bekend om de vele iconische bluesbars. De bekendste hiervan is ongetwijfeld de BB King Club, sinds 1991 een begrip in Memphis. BB King zelf opende destijds zelf de club en trad er dikwijls onverwacht op als hij in Memphis was.

Hij wordt gezien als één van de grootste bluesartiesten ooit én als één van de beste gitaristen ter wereld.

Nochtans begon zijn leven eenvoudig op een plantage in Mississippi waar zijn ouders en later ook hij als zogenaamde ‘cropsharer’ werkten, waarbij zij het land bewerkten en de opbrengsten daarvan voor een stuk mochten houden. BB legde zich toe op zingen in de kerk maar raakte ook onder de indruk van het gitaarspel. De eigenaar van de plantage kocht destijds zijn eerste gitaar, maar hield de aankoopprijs wel de komende maanden af van zijn loon. Tegen de jaren vijftig had hij zoveel ervaring opgedaan als radiomuzikant, dat hij onderdeel werd van de muziekscène op Beale Street. Hij was één van de Beale Streeters en begon toen ook platen op te nemen. Dat gebeurde vooral bij Sam Philipps,  het label waar ook Elvis bij startte. Hij trad op in TV-series, in films en trad zo’n 300 dagen per jaar op, de wereld rond en dat met zijn oude getrouwe gitaar, Lucille. Zijn Gibson gitaren noemde hij traditiegetrouw Lucille. Die naam ontstond toen na een optreden brand uitbrak nadat twee vechtenden mannen een vat petroleum hadden omgestoten. Toen iedereen was geëvacueerd, realiseerde hij dat zijn gitaar nog binnen lag. Met gevaar voor eigen leven, ging BB zijn gitaar binnen halen. Toen bleek dat de twee mannen vochten om een vrouw genaamd Lucille, besloot hij zijn gitaar zo te noemen. Kwestie van nooit te vergeten  nog zoiets doms te doen.

In 2015 was ‘The thrill gone’ en stierf BB King op 89-jarige leeftijd ten gevolge van diabetes in Las Vegas. Hij werd overgevlogen naar Memphis waar een lijkstoet door Beale Street trok op de tonen van ‘When The Saints go Marching in’.

Beale Street was  de plaats waar het voor hem allemaal begon maar niet eindigde. De BB King Club is er nog steeds als eerbetoon aan een groot artiest. Een plaats waar je nog elke dag kan genieten van de beste muziek op Beale Street. De BB King All Stars band speelt ook vanavond de pannen van het dak. De nieuwe Tina Turner ziet vandaag het levenslicht. Artiesten met een uitzonderlijk talent krijgen hier hun kans, hun kans op een podium genoemd naar één van de grootste artiesten allertijden.

When I sing, I play in my mind; the minute I stop singing orally, I start to sing by playing Lucille.

                                                                                                                                                 - BB King