The city of angels

Het is bij mijn weten nog nooit zo druk geweest op de luchthaven van Los Angeles, LAX.  Volgende week is het Thanksgiving en met deze belangrijke Amerikaanse feestdag in het vooruitzicht, zijn veel mensen al begonnen aan de grote exodus  naar  familie en vrienden.

Bij de uitbreiding van de luchthaven die destijds nodig was door de enorme toename aan passagiers, werd er niet echt rekening gehouden met het aantal taxi’s, ubers en bussen die nodig zijn om al dat volk van en naar de luchthaven af te halen en te brengen. Afzetten is geen probleem aan de terminal, maar ophalen is niet toegestaan. Om bij aankomst een taxi te nemen moet je met een shuttle bus naar een terrein naast de luchthaven gelegen, waar de taxi’s en ook ubers klaarstaan. Dat ritje duurt al naargelang de terminal van aankomst, toch al gauw een kwartier.
Zodra mijn taxi het verkeer vervoegt, lijken we terecht te komen in een kolonne hardwerkende mieren. De lichten van de auto’s vormen een kilometerslang lint over de snelwegen die de uiteinden van de stad verbinden. Die wegen zijn over de jaren heen, eerder een gecompliceerd labyrint geworden. Wat wil je ook.  Los Angeles is geen stad in de strikte zin van het woord. LA is eerder een metropoolgebied bestaande uit verschillende stadskernen eerder dan een stad omringd door buitenwijken. Door de uitgestrektheid is een auto belangrijk, ook al is er wel degelijk werk gemaakt van openbaar vervoer met busverbindingen én een metrosysteem dat nog steeds uitgebreid wordt. Door de uitgestrektheid van de stad is openbaar vervoer echter niet echt efficiënt te organiseren.
Omdat alle bezienswaardigheden zo ver uit elkaar liggen, is de keuze van de locatie van je overnachtingsplaats redelijk belangrijk. Misschien wil je liever dicht bij Disneyland logeren als grote fan van Mickey, misschien logeer je graag als filmfan dicht in de buurt van de studio’s,  misschien hou je van flaneren over de boulevards in Beverly Hills, of  paradeer je liever als Bohémien langs de kanalen van Venice Beach of kies je zoals ik strategisch voor Santa Monica. Op die manier zit je dicht bij het strand en de pier, op wandelafstand van Venice Beach, en slechts een korte rit verwijderd van Hollywood en Beverly Hills.

De novembermaand is ideaal voor een bezoek aan La La Land want de kans op bosbranden is iets kleiner dan tijden de warme zomermaanden. Bovendien geselt smog de stad de grootste tijd van het jaar, maar tijdens de maand november geniet je nog van redelijke temperaturen en verdwijnt de smog als sneeuw voor de zon.
Santa Monica ligt ook naast Malibu. Malibu voor velen het einde van de beroemde en panoramische Pacific Coast Highway die de stad met het noorden van Californië verbindt.
Maar Malibu is vooral een residentiële stad voor de eerder gefortuneerde medemens. Hier kan je direct aan en soms zelfs ook letterlijk op het strand wonen in de bekende paalwoningen die het strand sieren en waarbij je dan meteen ook beschikt over je eigen stukje privé-strand. Wie van verre uitzichten houdt, kan ook een stulpje kopen hogerop in de heuvels. Een ongestoord zicht op de Stille Oceaan gegarandeerd. Toch is er ook een nadeel. Veelvuldige regen kan leiden tot aardverschuivingen met modderstromen tot gevolg. Malibu is daarom dikwijls afgesloten van de buitenwereld. En daar sta je dan, nadat je miljoenen dollars hebt neergelegd voor je Malibudroom. Bovendien is de PCH bijzonder druk, net omdat het één van de belangrijkste toegangswegen tot Los Angeles is.

Los Angeles in zijn geheel wordt net als Malibu, door gebergten omgeven waarvan de Santa Monica Mountains zowat de bekendste zijn. Niet alleen door de natuurlijke schoonheid, maar ook omdat vele van de bosbranden die over Zuid-Californië razen, hier ontstaan.
Wie bergen zegt, zegt ook bergkloven. De bekendste is ongetwijfeld Laurel Canyon in de Hollywood Hills. En daar heeft de locatie veel mee te maken. Tijdens de Gouden Tijd van Hollywood, was de Canyon populair bij de filmsterren omdat de Canyon zich dicht bij de filmstudio’s bevond.
En hoewel wij Los Angeles en Hollywood vooral met het mekka van de film associëren, speelt LA  ook een belangrijke rol in de muziekgeschiedenis.
Tijdens de jaren zestig en zeventig, werd Laurel Canyon helemaal op de kaart gezet door sommige van de grootste rocksterren die hier kwamen wonen : Cass van de Mamas & The Papas, Frank Zappa, Neil Young, Jim Morrison, The Byrds, Buffalo Springfield, Brian Wilson, Bonnie Raitt, Linda Ronstadt, ...
Sommigen haalden hier zelfs inspiratie uit voor hun werk :  bluesgitarist John Mayall schreef hier één van zijn beste albums ‘Blues from Laurel Canyon’. Graham Nash van Crosby, Stills and Nash hokte hier samen met Joni Mitchell met héél wat bekende nummers tot gevolg : het huis waarin ze woonden werd vereeuwigd in de hit ‘Our house’ van Crosby, Stills and Nash. Joni Mitchell zelf schreef haar ervaringen neer in ‘Ladies of the Canyon’. De foto op de cover van het The Doors album ‘Waiting for the Sun’ werd hier genomen. Of hoe Los Angeles ook het mekka van de muziek is.
Tijdens die iconische jaren zestig werd de stad ook overspoeld door hippies. Melrose Avenue heeft nog voeling met dat eclectische verleden. Je vindt er leuke, trendy hebbedingetjes, vintage kleding. en ongetwijfeld kan je hier ook nog een jointje scoren.

Melrose Avenue is ook één van die lange boulevards die doorheen de stad door alle districten meanderen. Melrose Avenue is bovendien ook de thuis van één van de grootste filmhuizen, Paramount Pictures, trouwens ook de op één na oudste filmstudio  van de stad. Door zijn ligging aan Melrose Avenue in Hollyood, is het ook de enige filmstudio die nog binnen de grenzen van Hollywood  is gelegen. Paramount is trouwens verantwoordelijk voor heel veel filmplezier voor jong en oud. Pareltjes zoals Psycho, Breakfast at Tiffany’s,  kaskrakers zoals het  recentere Titanic, de Mission Impossible-reeks , Top Gun, Indiana Jones films, Oscar winnaar Forrest Gump, het iconische The Godfather, ... en zo kan ik nog even doorgaan.
De bekendste straat van Los Angeles is echter waarschijnlijk Mulholland Drive, al was het maar omdat het de inspiratie vormde voor de gelijknamige film ontsproten aan het onnavolgbare brein van David Lynch. Vijfendertig km lang volgt de straat de contouren van de Santa Monica Mountains en de Hollywood Hills. Vanop Mulholland heb je onvoorstelbare vergezichten op Los Angeles en  het Hollywood kenteken. Op Mulholland bevinden zich sommige van de duurste huizen ter wereld en ik moet je dan ook niet vertellen dat heel wat Hollywood royalty hier een stulpje heeft. Eén van hen is Jack Nickolson die hier al jaren woont. De rauwe realiteit is ook dat de onnoemelijke vele auto’s op Mulholland zowat iedere dag een verkeersinfarct veroorzaken. Die kolonne mieren gaan hier aan een klein slakkengangetje vooruit. Maar om het met de woorden van David Lynch te zeggen, ‘one can feel the history of Hollywood on it’.
Of zoals ik zou zeggen ‘one can feel the history of the city of Angels throughout Los Angeles’.