Covent Garden

Waar vandaag het bruisende Covent Garden te vinden is,  was er honderden jaren terug niets meer dan onmetelijke velden, zover het oog reikte. Vanaf 1200 werd dit specifiek stukje grond ommuurd in opdracht van de abt van Westminster Abbey, en gebruikt als landbouwgrond en als boomgaard.

Zo kreeg de tuin de naam ‘the Garden of the Abbey and Convent’, later afgekort tot Convent Garden, en nog later verbasterd tot Covent Garden.

Telen van gewassen en fruit gebeuren hier allang niet meer,  vooral na het ontbinden van de kloosters in de 16^de eeuw, maar een eeuw later was het de ideale plaats om een plein met daarop een fruit- en groentemarkt op te richten. De buurt was in die periode in opmars met de bouw van voor die tijd moderne en stijlvolle huizen met de bedoeling de rijkere klasse aan te trekken. Een statig plein hoort nu éénmaal bij een statige buurt. De omgeving ontwikkelde zich over de jaren verder met de komst van pubs, restaurants, theaters, koffiehuizen en vooral bordelen. Dat laatste was trouwens waar Covent Garden heel lang bekend om stond.

Vandaag vormt een markt nog steeds het hart van Covent Garden: de Covent Garden Market met de Jubilee Market en de Apple Market. Overdekte markten waar je vandaag niet enkel winkeltjes aantreft, maar vooral ook eetgelegenheden en pubs om je dorst te lessen. 

Beroemde pubs hier zijn de Punch en Judy Pub met een balkon dat uitzicht heeft op het plein van Covent Garden Market en de meer traditionele en weelderige White Lion, waar je zowel een hapje als een drankje kan achteroverslaan, bijvoorbeeld na een voorstelling in één van de omliggende theaters.

Ambiance is er altijd en overal. Weer of wind, regen of zon, straatartiesten zijn er altijd te vinden. Van goochelaars tot mime spelers tot acrobaten, dansers en zangers; talent loopt er hier in overvloed rond. Misschien zetten sommigen met bijzondere vocale kwaliteiten, hier wel hun eerste stappen richting een mooie carrière in de opera. En die Royal Opera van Londen bevindt zich hier vlak om de hoek.  

Wat zich hier ook in Covent Garden bevindt, is het St. Martin’s Theatre. Op zich is het theater niet echt speciaal, al is in wezen elk theater in Londen een pareltje. Wat het St. Martin’s Theatre toch beroemd maakt is het toneelstuk dat hier al sinds 1974 speelt. Dat toneelstuk is meteen het langstlopende ter wereld en is van de hand van de koningin van de misdaadromans : Agatha Christie.  ‘De Muizenval’ ging in première in 1952 (eerst in het Ambassadors Theatre) en loopt dus al 72 jaar. Nog elke dag trekt het volle zalen in Covent Garden. ‘De Muizenval’ werd geschreven voor de tachtigste verjaardag van koningin Mary en was als een hoorspel te beluisteren op de BBC, toen nog onder de titel ‘Three Blind Mice’. Het boek zelf werd enkel uitgegeven in de Verenigde Staten en is één van de weinige Agatha Christie verhalen die niet werden verfilmd. Dat komt op expliciete vraag van de auteur zelf om het mysterie zo goed mogelijk te bewaren. Trouwens om het mysterie rond de ‘Muizenval’ groot te houden, wordt op het einde van elke voorstelling, waar ook ter wereld, gevraagd het ‘geheim van de muizenval’ te bewaren. Zo blijft de mystiek van het verhaal bestaan.

De authentiekste straat is echter een kleine zijstraat van Charing Cross Road, Cecil Court. Deze straat die nog zijn prachtige Victoriaanse façades heeft weten te behouden, is de plaats waar antiquariaten zich hebben gevestigd en ook tweedehands boekenwinkels. Niet zomaar boekenwinkels, maar winkels die zich gespecialiseerd hebben in eerste edities, uitzonderlijke boeken, rariteiten en verzamelobjecten. Eenieder die op zoek is naar iets speciaals, kan hier zijn neus eens binnensteken.

En dan is er het historische Goodwin Court, dat zo uit een boek van Harry Potter lijkt weggelopen. Een pareltje weggestoken in het hart van Covent Garden. We kunnen tot in 1690 teruggaan in de tijd om al registraties met die naam te vinden. De huizen die er zich nu bevinden zouden echter enkele jaren later gebouwd zijn. De gevels met gebogen ramen, brengen ons honderden jaren terug in de tijd. De straat wordt zelfs nog met een gaslamp verlicht, alsof de tijd hier echt heeft stilgestaan. Een achtersteegje dat nog de sfeer van lang geleden uitstraalt, de sfeer van middeleeuwse tijden, de sfeer van de 18^de en 19^de eeuw.

Een minder bekende straat in Covent Garden is ongetwijfeld Neal’s Yard. Dit onooglijk steegje weet zich goed te verbergen voor het grote publiek. Heel vroeger was het dan ook een plaats waar niemand wou zijn : een met ratten besmet, klein donker steegje. Voor die plaag was het magazijn dat werd gebruikt door de toenmalige groenten- en fruitmarkt van Covent Garden, verantwoordelijk. Dat magazijn werd door de alternatieve ondernemer, activist en visionair Nicholas Saunders, voor geen geld op de kop getikt en omgetoverd tot een grootwarenhuis in bulkverpakkingen. Het succes van deze onderneming trok andere bedrijven aan, meestal met gezonde voeding of levensstijl hoog in het vaandel. Neil’s Yard heeft vandaag nog altijd de uitstraling van een alternatieve levenswijze. Wie hier ook terechtkwamen waren Michael Palin en Terry Gilliam, bekend van o.a. Monty Python die hier kantoor hielden. Wie het weet te vinden, komt terecht in een lieflijk, klein en vooral kleurrijk, aangenaam straatje en een patio waar het gezellig toeven is. Misschien nog wel het gezelligste van het ganse, bruisende Covent Garden.