Let me take you by the hand and lead you through the streets of London …

Downing Street is zonder twijfel één van de beroemdste straten ter wereld  en zeker de meest gefilmde en/of meest gefotografeerde van Londen. Hier op nummer tien ligt immers de ambtswoning van de Britse premier. Groot is de straat niet, een steegje zou een beter woord zijn en mocht het niet zijn voor de uitgebreide politiebewaking aan het begin ervan op Whitehall, zou je er zo voorbij lopen.

Literatuurfans hebben misschien eerder een voorliefde voor Baker Street waar Arthur Conan Doyle zijn personage Sherlock Holmes in een appartement op het fictieve nummer 221B liet resideren. Bij leven van de auteur liepen de nummers niet zo hoog op. Om fans te plezieren werd er later een museum opgericht dat wel voorzien wordt van nummer 221b maar dat zich in werkelijkheid  op nummer 237 bevindt.

Eén van de meest gefilmde straten is ongetwijfeld The Mall, zeg maar de oprit naar Buckingham Palace. Bij elke koninklijke stoet, zij het voor een huwelijk, de plechtstatige opening van het parlement of bij overlijdens (denk maar aan de staatsbegrafenis van wijlen Elizabeth II) en de kroning van het nieuwe staatshoofd, donderen paarden en gouden koetsen over het midden van The Mall. Eén van de belangrijkste redenen voor het aanleggen van deze brede straat tussen Buckingham Palace en Trafalgar Square is dan ook deze ceremoniële functie waarbij het publiek langs de kant van de weg een blik kan werpen op de leden van de koninklijke familie bij belangrijke staatsgebeurtenissen.

Oxford Street hoef ik zeker niet voor te stellen. Het is dé winkelstraat bij uitstek in Londen met vestigingen van de bekendste grootwarenhuizen : Selfridges, Debenhams, Marks and Spencer en de beroemde muziekwinkel His Master’s Voice. Regent Street herbergt heel wat bekende modeketens en de speelgoedwinkel Hamleys, waar  elke volwassene zich even kind voelt. Bovendien lijkt het wel of elke werknemer hier de job van zijn leven gevonden heeft, want een hele dag met speelgoed spelen, moet een kinderdroom zijn. De meer luxueuze winkels vind je in Bond Street : Versace, Dolce & Gabbana,  Ralph Lauren, Louis Vuitton, Cartier en YSL. Zoals je ziet, in Londen is er voor ieder wat wils.

Voor wie geld geen probleem is, is er nog Harley Street, het walhalla van privé-klinieken. Al sinds de 19^de eeuw hebben dokters in o.a.  chirurgie en kankerbehandelingen hier hun praktijk. Hier kan je niet alleen naar de oogarts gaan voor je jaarlijkse check-up, maar enkele deuren verder ook je kraaienpootjes laten wegwerken. Wie last heeft van meer dan kraaienpootjes kan nog andere lichaamsdelen laten oprekken, rondingen laten vergroten of wat vet uit de buikstreek laten

wegzuigen. Plastische chirurgie is hip in Harley Street.

Niet ver van Harley Street, tegenover Regent Park, ligt Park Crescent, dat zich als een halve maan kronkelt langs een privé-parkje. De halve maan wordt nog eens doormidden gesneden door Portland Place. Een prachtig gebogen lint van wit gekalkte rijhuisjes ondersteund door Romeinse pilaren, zijn de woningen van de gelukkigen die zich zo’n huis kunnen veroorloven.

Iets meer typerends voor Londen  dan de zogenaamde mews, kan je bijna niet vinden. Een ‘mews’ is een reeks stallen en koetshuizen die zich achter de grote herenhuizen uit vroegere tijden bevinden, en waarboven woonvertrekken ingericht werden voor de trainers, koetsiers en stalmeesters.  Toen auto’s de paarden vervingen als vervoersmiddel, verdween de reden van hun bestaan. De reden verdween, de woningen niet. De mews bevinden zich in lieflijke kleine en rustige steegjes, omringd door het nodige groen verborgen achter de grandeur van de statige herenhuizen. Ze werden aangepast aan het moderne comfort maar blijven een unieke manier van wonen. Ze zijn een toonbeeld van gezelligheid en rust, en dat in één van de drukste steden ter wereld.

De meest unieke straat in Londen moet ongetwijfeld Savoy Court zijn dat naar het beroemde en poepchique Savoy Hotel leidt. De straat lijkt niet over spectaculaire architectuur, uitzonderlijk groen of buitengewone versieringen te beschikken. Toch is het een straat zoals geen ander in Londen, want het is de enige straat in heel de stad waar er … rechts wordt gereden. Dat rechtsrijden stamt  uit de tijd dat men zich nog met paard en kar verplaatste. Het was toen net makkelijker om de dames met hun prachtige, gelaagde jurken met ruches rechts te laten uitstappen. Vandaar ….

Charing Cross Road lijkt vandaag enkel nog een drukke verbindingsstraat te zijn tussen Trafalgar Square en Shaftesbury Avenue maar was ooit dé straat waar je je favoriete boek op de kop kon tikken. Veel van die boekenwinkels zijn ondertussen verdwenen om plaats te maken voor winkels allerhande en restaurants. De authentiekste straat is echter een kleine zijstraat, Cecil Court. Deze straat die nog zijn prachtige Victoriaanse façades heeft weten te behouden, is de plaats waar antiquariaten zich hebben gevestigd en ook tweedehands boekenwinkels. Niet zomaar boekenwinkels, maar winkels die zich gespecialiseerd hebben in eerste edities, uitzonderlijke boeken, rariteiten en verzamelobjecten. Eenieder die op zoek is naar iets speciaals, kan hier zijn neus eens binnensteken.

Tot slot is er het historische Goodwin Court, dat zo uit een boek van Harry Potter lijkt weggelopen. Een pareltje weggestoken in het hart van Covent Garden. We kunnen tot in 1690 teruggaan in de tijd om al registraties met die naam te vinden. De huizen die er zich nu bevinden zouden echter enkele jaren later gebouwd zijn. De gevels met gebogen ramen, brengen ons honderden jaren terug in de tijd. De straat wordt zelfs nog met een gaslamp verlicht, alsof de tijd hier echt heeft stilgestaan. Een achtersteegje dat nog de sfeer van lang geleden uitstraalt, de sfeer van middeleeuwse tijden, de sfeer van de 18^de en 19^de eeuw. Zou dit straatje ook tot inspiratie gediend hebben voor Arthur Conan Doyle voor de setting van één of andere moord op een mistige en donkere winteravond in Londen? Wie zal het zeggen.

Let me take you through the streets of Londen and find out ….