Hampstead

Op een zonnige lentedag of warme zomerdag kan je er zeker van zijn dat de Londense parken vollopen met inwoners en toeristen die even aan de hitte van de stad willen ontsnappen. Al is Londen nog zo dichtbevolkt, aan parken is er geen gebrek. Eén van de grootste parken bevindt zich in het noorden van de stad, in het liefelijke plaatsje Hampstead : Hampstead Heath, of door de lokale bevolking simpelweg de ‘Heath’ genoemd. Vandaag geniet ik van een zeer zonnige en warme lentedag, niet in de Heath, maar in Hampstead zelf. Hampstead torent boven de stad uit en lijkt wel een dorpje in de hoofdstad. Het is één van de favoriete plaatsen van de Londenaars zelf, dat ze graag voor zichzelf houden. Ook heel wat beroemdheden noemen Hampstead hun thuis : actrice Helena Bonham Carter, zanger Harry Styles, komische acteurs  Stephen Fry en Ricky Gervais. Een hoog inkomen is dan ook een must om hier een stulpje te kunnen betalen, want vastgoed is hier het duurst van heel Londen. Hampstead heeft meer miljonairs dan eender welk ander deel van Engeland.  Maar Hampstead trok sinds de 18^de eeuw vooral een aantal literaire grootheden aan, zoals Charles Dickens,  Agatha Christie, George Orwell en  T.S. Elliot, waardoor het zeer bekend werd. Al dat literair geweld zorgde voor een culturele gemeenschap waarin ieders talent schijnbaar nog versterkt werd door de concullega’s.

De bekendste dichter die hier woonde was John Keats, een tijdsgenoot van Lord Byron en Shelley. Hij werd amper 25 jaar maar wordt aanzien als één van de grootste Britse dichters. Het huis waar hij woonde tijdens zijn veel te kort leven, is vandaag een museum gewijd aan zijn werk.

Niet alleen wereldlijke goden die de pen hanteerden vonden hier hun thuis, maar ook goden die het penseel hanteerden, met als belangrijkste Mondriaan.

Al die kunstenaars zorgden voor een soort Bohémien levensstijl die je vandaag nog steeds voelt.

Vlak voor de tweede wereldoorlog werd het ook plaats waar de Oostenrijkse Jood Sigmund Freud naartoe vluchtte om er de laatste dagen van zijn leven door te brengen.

Vandaag is Hampstead vooral een idyllische plaats waar hier en daar de tijd heeft blijven stilstaan.

Enkel de rode bussen en het enige metrostation op Highstreet verraden dat je je hier nog steeds in Londen bevindt. Je kan hier heerlijk wandelen langs de smalle straatjes, dikwijls nog geplaveid met kasseien, veelal op een specifieke manier gelegd om te vermijden dat de paarden erop zouden uitglijden. Hampstead is immers niet vlak. Het ligt op een heuvel en sommige straten zijn dan wel steil, maar  de kleine straatjes en steegjes zijn pareltjes.

De Georgiaanse huizen in Church Street bijvoorbeeld hebben bijzonder goed de tand des tijds doorstaan en horen tot de best bewaarde van Londen. Het ijzerwerk is hier nog opvallend aanwezig. Op het einde van Church Street bevindt zich een kerk uit de 18^de eeuw met een zeer fotogeniek kerkhof met zeer oude grafstenen. Onder andere schilder John Constable werd hier begraven. De huizen  in Hampstead bevinden zich nog in een prima staat en vooral de buurt rond Well Walk en Flash Walk zijn een must.Op Well Walk bevond zich ooit een bron met water dat rijk was aan ijzerzouten. Het werd gebotteld en verkocht aan bezoekers of vervoerd naar Londen omdat er genezende krachten aan het ijzer werden toebedeeld. In het nabijgelegen Flash Walk werd dat water gebotteld. Deze straten vormden enkele eeuwen geleden een soort kuuroord. De herberg de Wells Tavern, gelegen vlak tegenover over de bron, had een reputatie als de plaats waar menig overspelige relaties werden onderhouden. Flash Walk is nog zo een leuk oud steegje waar zich heel veel oude winkeltjes bevinden. Een straat met karakter, alsof de tijd hier heeft stilgestaan. Ook pubs vind je hier, net zoals in de rest van Hampstead. Je dorst lessen op één van hun terrasjes of binnen in een gezellig kader kan dan ook perfect. 

Wie liever een pannenkoekje eet dan bijvoorbeeld een Sunday Roast, kan terecht aan het beroemde kraam van La Créperie.  Niet schrikken als de rij reikt tot achter de hoek.

Hampstead heeft geen grote toeristische attracties, geen echte historische bezienswaardigheden, toch is het net het gebrek daaraan de reden om op een zonnige namiddag de sfeer hier op te snuiven, om verloren te lopen in de kleine straten, om Georgiaanse huizen en statige villa’s te bewonderen. Om te genieten van een dorpje in de stad, overgoten met een kunstig sausje.