Dag 8 – Het idyllische Martha’s Vineyard

Cape Cod ligt als het ware als een omhooggestoken gebogen arm voor de kust van Massachusetts. Alsof het een vuist wil maken en zo zijn positie als toeristische hotspot kracht wil bij zetten.  Dat de stranden eindeloos lijken, het natuurschoon op zijn prachtigst is en koloniale en gezellige dorpen alomtegenwoordig zijn, hoef ik je niet te vertellen. Elke zomer komen zo’n dertien miljoen toeristen naar hier en dat zegt genoeg.

Ik verken Cape Cod  en omstreken vanuit Hyannis, de grootste stad van de Cape. Het was één van de eerste vakantieoorden hier en populair bij een aantal presidenten. Het bekendste landgoed hier is ongetwijfeld dat van de Kennedy clan. Zwaar afgeschermd uiteraard vanop land  maar vanop het water heb je een ongestoord zicht op het ondertussen uitgestrekte domein.

En als je toch op het water bent, hou je ogen dan ook op het water gericht. Want  in de lente komen hier grote groepen walvissen aan. Vooral in juli en augustus heb je een grote kans op het spotten van vinvissen, dwergvinvissen en bultruggen. Maar vandaag, eind september, zijn er enkel zonnestralen die tussen de witte wolkjes door schijnen, op het water te vinden.

Een boottocht van ongeveer een uur brengt me naar het grootste vakantie-eiland van New England : Martha’s Vineyard, ook wel door de lokale bevolking de Vineyard genoemd. Het idyllische eiland met dromerige stranden en schattige huisjes en gezellige kleine dorpen met autoluwe straten is één van de hoogtepunten voor mij van deze reis. Het is al lang de zomerresidentie van de rich and famous. Tijd dus om zelf te ontdekken wat de aantrekkingskracht is.  Het eiland is niet groot en heeft drie interessante steden die zeker een bezoek waard zijn. Rondreizen zelf op het eiland kan op verschillende manieren : een auto huren, sportief de fiets op, een rondrit boeken via de vele aanbieders, een taxi, of het openbaar vervoer nemen. Bussen rijden vaak en stipt. Ook al eens een verademing. Net zoals alles in de Vineyard is het duurder dan op het vasteland maar met een dagkaart van 18 $ kan je naar hartenlust het eiland doorkruisen.  In Oak Bluffs komt de veerboot uit Hyannis aan, de plaats waar ook het toerisme op Martha’s Vineyard destijds begon. Eén van de grootste toeristische attracties hier zijn de zogenaamde ‘peperkoeken huisjes’. Deze vonden hun oorsprong bij één van de eerste groepen toeristen die naar het eiland kwamen. De Methodisten kwamen hier elke zomer en hielden hier hun ‘kampvergaderingen’ onder grote open tenten of in open lucht. Deelnemers die elk jaar terugkwamen bouwden hun tenten op houten platformen die later simpele houten huisjes werden.

Die simpele huisjes werden over de jaren complexer gedecoreerd en werden kunstwerkjes van verfijning met de toevoeging van uitgewerkte balkons, fleurige verf,  delicaat uitziende raam- en deurlijsten en prachtig houtsnijwerk. De peperkoekenhuisjes waren geboren. En vandaag moet dit één van mijn favoriete plekjes op Martha’s Vineyard zijn.

Verscholen in het groen en parallel met de hoofdstraat, liggen deze sprookjesachtige huizen rond het Tabernacle, een ronde overdekte ontmoetingsplaats, dat stamt uit het jaar 1880 en ook nog een overblijfsel uit de Methodisten tijd en waar zij hun religieuze vieringen hielden. Heerlijk om door de wirwar van steegjes te lopen of even in het Tabernacle een moment van zelfreflectie in te bouwen. Een kleurig en zeer ontspannend rustpunt.

Vineyard Haven is het tweede belangrijkste dorp op het eiland. De naam Vineyard verwijst naar de vondst van wilde druiven die welig tieren in het zachte klimaat. De Engelse ontdekker hiervan noemde het eiland naar zijn dochter Martha. In Vineyard Haven bevindt zich de belangrijkste haven van het eiland die het hele jaar open is. Langs de hoofdstraat vind je kleurige winkels en langs het water vind je lekkere visrestaurants met zicht op de houten aanlegsteigers en bootjes op het water.

De meest elegante stad op Martha’s Vineyard is zonder twijfel Edgartown, in het zuidoosten van het eiland. Het is een welstellende stad dankzij de lucratieve walvissenjacht in de 19^de eeuw. De kapiteins van de walvisboten bouwden prachtige statige huizen in federale stijl met zicht op de haven : de zogenaamde Captains Houses.

Tot op de dag van vandaag zijn ze prachtig bewaard gebleven en geven de stad een zekere standing. Overal in de stad vind je trouwens hagelwitte, houten, liefelijke huisjes en statige kerken met hoge spitsen. Met het nodige groen is dit ongetwijfeld een rustgevende plaats om de zomers door te brengen. Want de Vineyard is vooral een zomerverblijfplaats met tweede verblijven.

Aan de ingang van de haven van Edgartown ligt een prachtige vuurtoren ten midden van het strand.  Vanaf de Captains Houses is het slechts een kleine zanderige wandeling tot aan de vuurtoren. Een heerlijk plekje om wat uit te rusten en de omgeving in me op te nemen. Vuurtorens hebben iets romantisch en zeker in deze prachtige, vredige omgeving.  Aan de haveningang is het een komen en gaan van vooral zeilboten die met bollende zeilen de haven verlaten. Het is dan ook een prachtige dag voor een zeiltocht want stilletjes aan verdwijnen de donzige witte wolken en komt een heerlijke staalblauwe lucht tevoorschijn.

Edgartown is bij het grote publiek ook bekend als decor voor de film Jaws uit 1975, geregisseerd door Steven Spielberg. De film wordt als de eerste echte zomerblockbuster beschouwd en is het eerste grote succes van Steven Spielberg.  

Vele scenes op plaatsen en in gebouwen uit het fictieve dorp Amity werden hier in Edgartown opgenomen. Niet dat de bewoners zo weg lopen met hun gloriemoment. Het is niet iets waar de dorpelingen graag aan herinnerd worden, ook al hadden velen een figurantenrol in de film. Dus vergeet souvenirwinkels, vergeet ook maar iets dat in de verste verte aan de film of haaien in het algemeen wordt herinnerd. Het behoort tot het verleden, dood en begraven al zijn er wel rondleidingen die toch even de magie van Hollywood doen herbeleven. Hollywood magie heeft Edgartown zelf niet nodig. Het is een absoluut plaatje en als perfectie bestaat, is het ongetwijfeld dit wel.