Dag 8 – Het wachten meer dan waard

Waarom toch niet die archeologie studie? Hoeveel keer heb ik deze reis al niet gedacht : had ik maar. Spijt komt altijd te laat natuurlijk. Archeologe of niet, genieten van al die prachtige hoogtepunten van Jordanië kan je als toerist natuurlijk ook.  En met Indiana Jones figuurlijk aan mijn zijde, was dat dubbel genieten. Niet alleen ervan genieten, maar nog enkele pareltjes ontdekken ook. Zo was Jerash een onverwacht eerste hoogtepunt :  een schitterend bewaard gebleven Romeinse stad waar ik me zo in tuniek en op sandalen zag paraderen op de Cardo Maximus. Aan de mooi bewaarde tempels van Zeus en Artemis, zag ik me al wroeten in de aarde. En natuurlijk overtreft niks Petra, één van de Zeven Wereldwonderen, waar je van de éne verbazing in de andere valt. Die 30 jaar, waren het wachten meer dan waard. Momenteel kan niets deze ervaring overtreffen.

Maar naast al die archeologische en historisch belangrijke sites, heeft Jordanië nog een stuk meer te bieden.

Het land neemt een unieke positie in in het Midden-Oosten. Dat komt nog het meest tot uiting bij Umm Quais en Mount Nebo met uitzichten op buurlanden Syrië en Libanon en op de Westelijke Jordaanoever met Palestina en Israël.

Jordanië is ook meer dan het dorre woestijnland waarvoor het wordt versleten. Er is natuurlijk de unieke en vaak verfilmde Wadi Rum, één van de mooiste plekken op onze wereldbol maar daarnaast zijn er ook nog vele groene streken en uiteraard de bijzondere Dode Zee.

Kortom Jordanië heeft het allemaal. Van geschiedenis tot natuur, van woestijn tot cultuur, van wereldwonderen tot canyons, van archeologische sites tot dode meren, van verbluffende uitzichten tot architecturale parels. Laat het geen 30 jaar duren vooraleer dit prachtige land te bezoeken.