Dag 4 - The King’s Highway

De historische koningsweg is één van de oudste routes in het Midden-Oosten. Een weg waarlangs door de eeuwen heen, karavanen met exotische producten, strijdende legers, veroveraars en handelaars trokken. De weg loopt door bergachtig landschap, via dorre streken, maar ook door glooiende velden met gewassen zoals olijfbomen en fruitbomen.

Zou ik ooit zelf achter het stuur willen kruipen in Jordanië? Neen, toch niet. Door mijn bevoorrechte positie op de eerste rij in onze bus, hou ik het verkeer nauwlettend in de gaten. Na twee dagen het land te doorkruisen is het me duidelijk dat de wegmarkering enkel dient ter verfraaiing van het saaie grauwe en grijze asfalt. Het lijnpatroon van gele, volle witte en onderbroken strepen, zorgen voor een hypnotiserend effect. Waarschijnlijk de reden waarom Jordaniërs zo’n rustige chauffeurs zijn. Verkeersborden dienen enkel om kleur te brengen in het desolate landschap. De parkeerproblemen die zich bij ons voordoen, zijn de Jordaniërs volkomen vreemd. Dat heeft dan ook te maken met het unieke parkeersysteem dat zij hanteren : elke centimeter benutten door door elkaar zowel parallel aan het voetpad te parkeren, schuin te parkeren dan wel zich nog ergens met de snuit naar het voetpad gericht tussen auto’s wringen. Een kakafonie aan auto’s is het gevolg, maar iedereen krijgt wel zijn karretje weggezet.

Onze bestemming deze ochtend is Mount Nebo, ook wel de berg van Mozes genoemd. Het is hier dat Mozes na vier jaar zijn volk te hebben geleid door de Egyptische woestijn, uitkeek over het Beloofde Land en uiteindelijk stierf op 120-jarige leeftijd. Volgens het Joodse geloof, ligt Mozes ook op deze berg begraven. Bovenaan is een herdenkingskerk voor Mozes opgericht. 

In elk geval is het zicht op het Beloofde Land  groots, zeker op deze zeer heldere dag waarbij wij met gemak Israël en Palestina kunnen zien. En als ik het al eerder had over de perfecte plaats om wijs te geraken uit de situatie in het Midden-Oosten, gaat dat hier zeker ook op.

Vanop de oostelijke Jordaanoever hebben wij inderdaad een perfect zicht op de Westelijke Jordaanoever. Met van rechts naar links de Palestijnse steden Nabluz en Ramallah, daartussen de Israëlische steden Jericho (meteen ook de oudste stad ter wereld) en Jeruzalem en iets verder en net aan ons zicht onttrokken, de Palestijnse stad Hebron. Een wirwar van Palestijnse en Israëlische steden door elkaar. Het is duidelijk dat deze situatie immens complex is en waarschijnlijk nooit op te lossen zal zijn. Een perfecte visualisatie van de diepe crisis waarin beide landen verstrikt zijn. 

Iets verderop ligt de stad Madaba, tijdens de Byzantijnse periode een tijdje de bisschoppelijke zetel. De trekpleister is een prachtige mozaïek in de Grieks-orthodoxe kerk maar die behoort tot de fundamenten van de Byzantijnse kerk die er vroeger stond. Het bijzondere aan de mozaïek is dat het de oudste landkaart is van Palestina en die uit de 1ste eeuw NC  stamt. De mozaïek is beschadigd doordat er stukken werden weggehaald maar het overblijvende stuk is nog meer dan de moeite waard. Prachtig hoe steden, dorpen en wegen worden afgebeeld en bij naam worden genoemd. Je ziet bijvoorbeeld nog duidelijk de Dode Zee en Jeruzalem. 

De Koningsweg loopt verder over wat de Grand Canyon van Jordanië wordt genoemd : de wadi Al-Mujib. Op het uitkijkpunt is de vergelijking met de Grand Canyon overduidelijk.

In Kerak staat een imposante kruisvaardersburcht uit de 12^de eeuw, gelegen op een hoog plateau. Het is een gigantisch bouwwerk met een labyrint aan gangen en kamers. 

De burcht is deels uit de rotsen gehouwen en telt in totaal maar liefst zeven verdiepingen. Vooral de onderste etages zijn goed bewaard gebleven. Je kan nog een blik werpen op de keuken en door gangen met indrukwekkende gewelven dwalen. 

En dan is het tijd om de Koningsweg terug te vervoegen. De Koningsweg is trouwens ook één van de drie verbindingen tussen Amman en het zuiden. Het is niet de snelste verbinding, maar ongetwijfeld de mooiste. En deze koningsweg leidt niet alleen door prachtig natuurschoon, hij leidt ook naar het koninklijk orgelpunt van deze reis. Maar dat is voor morgen.