Dag 7 - De unieke Badlands

Sinds de koloniale tijd vond een nagenoeg voortdurende reeks van gewapende conflicten plaats tussen het Amerikaanse leger en de indianen, waarop diverse verdragen met de Amerikaanse overheid werden gesloten. Het laatste grote conflict zou het bloedbad bij Wounded Knee worden dat uitbrak na herhaalde schendingen van deze verdragen door de VS. Een deel van de Sioux indianen leefden in erbarmelijke omstandigheden in het Pine Ridge reservaat in de zuidelijke Badlands, waar ze gedwongen werden te wonen. Een deel van de Sioux waren het reservaat ontvlucht. Eind december 1890 werd de groep teruggevonden en naar Wounded Knee overgebracht. Hier werden meer dan 300 indianen waaronder vrouwen,  baby’s en kinderen afgeslacht. Zij die konden vluchten, werden tot kilometers ver buiten het kamp achtervolgd en uiteindelijk ook gedood.
Het indiaanse opperhoofd Bigfoot leidde een groep Sioux door de Badlands om te ontkomen aan het Amerikaanse leger. Ook zij werden gevangen genomen en overgebracht naar Wounded Knee.
De Badlands zijn een bijzonder ruig gebied met grillige rotsformaties en diepe ravijnen als een gevolg van 500.000 jaar bodemerosie.
In de pionierstijd noemden Franse pelsjagers dit gebied ‘mauvaise terres à traverser’ – ‘slecht land om te doorkruisen’, Badlands dus. Dit vanwege het labyrint van schijnbaar onbewoonbare canyons. Maar de indianen wisten wel beter. Ze leefden van de jacht op bizons en er was water in de White River; je moest alleen de weg kennen. Het kale landschap is onvoorstelbaar mooi, al heeft het gesteente iets dreigends. Naargelang het moment van de dag veranderen de kleuren van de rotsen. Het is een prairielandschap met grassen die overleven in het 's zomers zeer droge en in de winter zeer koude klimaat. Bomen en planten met te lange wortels maken hier geen kans. Daardoor kreeg de erosie hier zo’n vrij spel. Water en wind boetseerden de rotsen tot een ongelofelijke perfectie. Het landschap heeft een ietwat desolate aanblik. Vooral in de middagzon zorgen de zonnestralen voor alleen grijze en witte tinten. Maar de vormen hebben een aparte schoonheid.

Terwijl ik zo de omgeving sta te bewonderen, zie ik mezelf al galopperend te paard de prairie in trekken, de wind in de haren, alles achterlatend. Wat een gevoel van vrijheid ook moeten de kolonisten gekend hebben. Met wat verbeelding zie ik een indiaan op de uitkijk staan, turend in de verte,  de vredespijp rokend.  We maken een paar kleine wandelingen zoals de Window Trail die ons naar een omheind uitkijkpunt brengt en de Door Trail, een wandeling door een maanlandschap van diepe canyons en nog diepere geulen en plooien. In dit park werden door de tijd heen verschillende fossielen gevonden. Zij zijn het bewijs van de verschillende klimaten die hier heersten en van de grote variatie aan dieren die hier over de tijden heen gewoond hebben. Het Fossil Exhibit Trail laat afgietsels van die fossielen zien. Langs de kant van de weg staan een paar bighorn schapen te grazen.

Jaren geleden werden ook zij met uitsterven bedreigd. Net als de bizon waren zij ook een prooi voor de jagers. Later op de dag zorgt de zon dat de rode kleur in het gesteente er wat doorkomt, wat de omgeving warmer doet aanvoelen.Badlands was voor de kolonisten misschien een slecht land om te doorkruisen, maar het is een land van een ongewone schoonheid. De kaalheid, het desolate, elke unieke rots en canyon geeft het iets warms. Spijtig genoeg zijn paard en cowboy, paard en indiaan en paard en koets vervangen door moderne auto’s. Soms heeft een mens heimwee naar hoe het vroeger moet zijn geweest.
Eén van die grote steden die in de Black Hills gesticht werd ten tijde van de goudkoorts, is Deadwood. De stad werd door de eerste kolonisten genoemd naar de dode bomen die er gevonden werden. De stad heeft een beruchte geschiedenis als goudzoekersplaats in het Wilde Westen, die onder meer te zien is in de TV-serie Deadwood. De stad zelf was destijds een wetteloze plaats in het Dakota-territorium : moorden waren er aan de lopende band en correcte bestraffing was er nauwelijks.
Deadwood heeft nog dat echte western gevoel. Hier voel je echt dat Wilde Westen als je rondwandelt. Je verwacht elk moment een cowboy uit de saloon te zien komen, op zoek naar zijn paard.

Die cowboys komen ook tevoorschijn voor een shoot-out in de hoofdstraat. Amai er wordt gespeeld met echte revolvers, zij het wel met los kruit. Het maakt een kabaal van jewelste. Zo moet het er dus aan toe zijn gegaan in het Wilde Westen. Had ik nu maar een cowboy outfit 😀.

De stad is nog het meeste bekend vanwege de moord op Wild Bill Hickok in 1876. Hij werd geboren als James Butler Hickok en had een legendarische reputatie. Typische scènes uit westerns zijn geïnspireerd op de verhalen over hem, zoals duels op een marktplein en schietpartijen naar aanleiding van een potje poker. Hij werkte o.a. als bestuurder van de postkoets waarbij hij op een bepaald moment een grizzlybeer doodde met een mes. Zijn reputatie was geboren. Hij was o.m. bevriend met Buffalo Bill met wie hij op bizon jacht ging. Hij fungeerde als sheriff in een stadje in Nebraska toen hij een schietpartij overleefde waarbij hij 11 schotwonden opliep. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog fungeerde hij als verkenner voor het leger.
Op 2 augustus 1876  werd hij tijdens een pokerpartij in de rug doodgeschoten door Jack McCall. Normaal zat Wild Bill altijd met zijn rug tegen de muur om net deze situaties te voorkomen. Hij had McCall diezelfde dag geld aangeboden om eten te kopen aangezien McCall de dag voordien zijn geld met poker had verloren. Waarschijnlijk was dit een dronken reactie daarop. McCall werd in eerste instantie vrijgesproken voor moord door een niet reglementaire rechtbank. Een jaar later werd hij alsnog veroordeeld tot de doodstraf.  Op het moment van zijn dood had Wild Bill twee achten en twee azen in zijn hand. Sindsdien wordt dit de ‘dead man’s hand’ genoemd in het pokeren. Elke avond sterft Wild Bill opnieuw in Deadwood, want in Saloon 10 wordt zijn moord telkens overgedaan.

Na de moord  in de saloon gaat het spektakelstuk verder in de straten van Deadwood waar McCall uiteindelijk wordt gearresteerd. In de saloon staat ook nog de stoel waarop Wild Bill zat toen hij werd doodgeschoten. Ook zijn pokerhand is te bewonderen.Om de avond helemaal af te maken gaan we nog het graf bezoeken van Wild Bill op het kerkhof van Deadwood. De avond is ondertussen gevallen en het is akelig donker. Misschien niet het beste moment om het kerkhof te bezoeken. Met behulp van de zaklampen op onze smartphones, slagen we er wonderbaarlijk in bijna onmiddellijk zijn graf te vinden. Naast hem ligt de al even bekende western figuur Calamity Jane begraven. Zij werd geboren als Martha Jane Cannary en had waarschijnlijk een relatie met Wild Bill. Ze liep gekleed als een man, dronk als een man en vloekte als een man, ook al prostitueerde ze zich tegelijkertijd. Het maakte haar tot voorbeeld voor vele onafhankelijk denkende vrouwen van haar tijd.