Dag 2 - Het prachtige Tabernacle Choir and Orchestra

Mormonen en Salt Lake City zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De stad is zelfs helemaal gebouwd rond Temple Square, zeg maar het Vaticaan van de Mormoonse kerk.
Salt Lake City zelf bezoeken we eigenlijk binnen twee weken op onze weg terug. Maar aangezien het vandaag zondag is, is dit onze enige kans om het wereldberoemde Tabernacle Choir and Orchestra van de Mormonen aan het werk te zien. Het koor, bestaande uit zo’n 400 leden en waarin exact even veel mannen als vrouwen zingen, ontstond in 1847 net nadat de Mormoonse pioniers zich in Utah hadden gesetteld. De aanwervingsvoorwaarden voor het koor zijn nu bijzonder strikt. Zo moet men uiteraard lid zijn van de ‘Chuch of Jesus Christ of the Latter Day Saints’, kortweg de Mormoonse kerk genoemd. Men moet een bijzonder moeilijke auditie doen, bereid zijn een bootcamp te volgen en binnen een straal van 100 mijl wonen van Salt Lake City, uiteraard om gemakkelijk repetities en optredens te kunnen bijwonen. En dit allemaal voor de eer, want de koor- en orkestleden worden niet betaald. Dat orkest werd pas in 1999 toegevoegd.

Sinds juli 1929 verzorgen ze een wekelijkse uitzending, eerst op de radio, dan op televisie en nu eveneens via de moderne kanalen. Het is de langstlopende uitzending wereldwijd van eender welk programma. Net zoals toen opent ‘Music and the spoken word’ zoals het programma heet, met de woorden ‘From the crossroads of the west, we welcome you to a program of inspirational music and spoken word’. Er is maar één verschil. Normaal wordt dit programma opgenomen in het Tabernacle dat een orgel heeft met meer dan 11.000 pijpen. Tijdens de toeristische zomermaanden gebeurt dit vanuit het aanpalende congres centrum waar er meer personen binnen kunnen, zo’n 21.000. Ook hier staat een prachtig orgel, zij het met slechts 7.000 pijpen. Wij wonen vandaag de speciale Labour Day uitzending bij met daarbij aandacht voor het werk in het stukje ‘spoken word’, een soort oecumenische overpeinzing. De uitzending gaat rechtstreeks, dus we moeten heel stil in de zaal meevolgen. Nu dat is geen probleem want ik ben zo onder de indruk dat ik met ingehouden adem zit te luisteren. Tijdens het slotlied ‘Arise O God and Shine’ voel ik een traantje over mijn wang lopen. Benieuwd naar onze terugkomst binnen twee weken.
We vertrekken noordwaarts richting Wyoming. Bear Lake wordt ook wel het Caraïben van de Rockies genoemd omwille van de turkoois-blauwe kleur die ontstaat door de weerkaatsing van opgeloste kalksteen in het water. Bear Lake ligt op de grens van Utah en Idaho en is onze eerste echte stop vandaag. Het natuurlijke zoetwatermeer is maar liefst 250.000 jaar oud en ontstond door een verzakking veroorzaakt door een breuklijn. De samenstelling van het water heeft geleid tot de evolutie van een aantal endemische soorten.
De vraag die je je normaal moet stellen is welke kleur het meer heeft vandaag : blauw, groen of turkoois? Het wordt zowaar de gemoedstoestand van het meer genoemd. Vandaag heeft het meer er niet veel zin in want vanop ons uitzichtpunt zien we het meer amper. Het is een beetje heiig, dus geen Caraïben gevoel voor ons.
We verorberen onze lunch in het huis van Mormoonse vrienden van onze chauffeur dat een uitzicht op het meer heeft. We vervolgen onze weg richting Wyoming en snijden een stukje af via Idaho, ook wel de Aardappelstaat genoemd. Grote boerderijen staan her en der verspreid in het landschap. Tractoren en sproeitoestellen verraden de agrarische activiteiten. Net als in Utah wonen er maar een beperkt aantal mensen. Wat een gevoel van ruimte heb je hier.
We rijden de grens met Wyoming over. Hier wonen er zelfs meer koeien dan mensen, met grote ranches tot gevolg. We volgen Snake River, die zoals haar naam doet vermoeden, zich als een slang door het landschap beweegt. We komen eindelijk aan in onze overnachtingsplaats voor vandaag : Jackson Hole. Een echt cowboy dorp. Al hebben cowboy en paard plaats geruimd voor vele auto’s, uitgezonderd één...

Het doet iets af van de charme van het dorp,

maar een echte cowboy bar maakt veel goed.

Jackson Hole wordt ook wel één van de toegangspoorten naar Grand Teton en Yellowstone genoemd…