Dag 10- Goldrush at a mile high

Voor er goud ontdekt werd in de Black Hills, was er al de goldrush in Californië. En in 1859 volgde Colorado met de ontdekking van goud bij de samenvloeiing van de Chicago Creek en Clear Creek in Idaho Springs. De grote Rocky Mountain goudkoorts was begonnen.  Meer dan 50.000 goudzoekers overspoelden het gebied. Deze goudzoekers verdienden goed hun boterham. Nadat het gemakkelijk te vinden goud uit de rivieren was gefilterd,  werd het spoor van het goud naar de bron gevolgd in de bergen en begon het veel moeilijker ontginnen van het goudhoudende erts. Na verloop van tijd werden de schachten steeds dieper en dieper en het werk dus ook moeilijker en moeilijker. Het zware erts moest uit de schacht gehesen worden en de ontginners vonden ook steeds meer water. Er waren wel pompen, maar efficiënt waren die niet. Sommige goudmijnen zagen zich genoodzaakt te sluiten door overstromingen. Vandaar het idee om een tunnel te bouwen die kon voorzien in het afvoeren van het water, ventilatie en het vervoeren van het gouderts door middel van elektrische treintjes. De constructie van de Argo Tunnel begon in 1893. De bouw zou 17 jaar in beslag nemen en had vele doden op zijn geweten. Het drillen was immers gevaarlijk werk. De werkkrachten kregen na enkele dagen al stoflong en hadden een levensverwachting van om en bij de 6 maanden nadat ze waren begonnen. Maar het werk werd rijkelijk vergoed, daarom bleven de arbeiders toestromen. Na twee maanden werken in de tunnel, konden ze zich al een huis permitteren en nog geld opzij zetten ook.  Om de tunnel rendabel te maken, dacht Samuel Newhouse (de bedenker van de tunnel) aan de oprichting van een mill die het goud uit het erts kon krijgen. Zo simpel was dat nog niet.  De meeste mills hadden een percentage van gemiddeld 65 % goud dat uit het erts gehaald werd. Hier in de Argo mill werd dat opgetrokken naar 96 %. En dit dankzij het gebruik van geheime chemische formules. Vandaag de dag met alle technologie voorhanden, is dat nog steeds maar 98%. Het was een zeer geautomatiseerde mill met slechts 7 arbeiders in dienst. Het erts werd met treintjes uit de tunnel gehaald en automatisch uit gekieperd in grote bakken waarna het door grote stampmachines verpulverd werd tot poeder. Via een chemisch proces werd het goud eruit gefilterd. Het goud werd direct verzonden naar de goudsmelters in Denver. Na zijn voltooiing werd dit het grootste mijnbouw project in de wereld. In 1943 overstroomde de tunnel nadat tijdens het dynamiteren kolossaal veel water vrij kwam. Nadat de mill vijftig jaar lang gezorgd had voor de drainage van vele goudmijnen, goedkoop transport bood voor het vervoer van het erts en werk bood aan duizenden ontginners, werd Argo gesloten. Een waarde van meer dan 3 miljard USD aan goud passeerde door de Argo tunnel.

En vandaag passeren hier toeristen. De mill werd in de jaren zeventig opnieuw geopend als museum waar je via een educatieve toer het proces kan volgen. Op het einde mogen we ook de handen uit de mouwen steken en gaan we als echte goudzoekers aan het werk. Het zand wassen, filteren en dan opnieuw wassen en nog meer filteren. Het is inderdaad niet al goud wat blinkt.  We vinden allemaal een beetje goud, al is het moeilijker dan het klinkt. Een leuk souvenir om terug naar huis te nemen.

Het naburige Golden is, zoals zijn naam doet vermoeden, ontstaan tijdens de goldrush in Colorado. Het was voor de vele goudzoekers een stop om materiaal enzovoort in te slaan voor ze verder jacht maakten op hun fortuin. Al snel vonden boeren ook rijke kleigrond in de vallei en de klei-ontginningsindustrie maakte dan ook zijn opwachting. Vandaag is het nog steeds een leuk authentiek stadje en is het ook de thuis geworden van brouwerij Coors, het bekende Amerikaanse bier.

Denver, de hoofdstad van Colorado, is ook gebouwd door de goudkoorts. Ze heeft als bijnaam ‘the mile high city’ omdat de stad zich op een hoogte van 1600 m bevindt, een mijl hoog dus. Zoals elke hoofdstad heeft de stad een Capitool waar de plaatselijke regering zetelt. 

Het is gebouwd naar het voorbeeld van het Capitool in Washington DC. De koepel is hoe kan het ook anders, bezet  met bladgoud. Dat was eerst niet zo. Hij was gemaakt van koper dat uiteraard na jaren vervuild was geraakt. Op vraag van de bevolking werd bij de restauratiewerken bladgoud gebruikt. We maken een begeleide wandeling door het Capitool. Het is een statig huis waarin 65 volksvertegenwoordigers zetelen en 35 senatoren. De senatoren worden verkozen voor een periode van vier jaar, de volksvertegenwoordigers voor een periode van twee jaar. Er wordt momenteel niet gewerkt door het parlement. Dat gebeurt enkel van januari tem mei. De binnenmuren zijn gemaakt van rode onyx wat nergens anders ter wereld gevonden wordt dan in Colorado. De vloeren zijn vervaardigd met marmer dat uit het plaatsje … Marble uit Colorado komt. 

Een majestueuze trap leidt naar de verschillende verdiepingen die uitmonden in de gigantische koepel. Op één van de verdiepingen bevindt zich een prachtige portretgalerij van alle Amerikaanse presidenten. Met nog eens een extra 100 trappen te gaan, bevinden we ons uiteindelijk aan de buitenzijde van de koepel. Met goed weer moet je hier een ongelooflijk uitzicht hebben. Maar er komen dreigende wolken aan. Het stadhuis bevindt zich recht tegenover het Capitool met op de achtergrond de machtige Rockies. Zowat naast het  Capitool bevindt zich het huis van Molly Brown.

Zij was een bekende socialite in Denver en één van de passagiers van de gezonken Titanic. Zij reisde veel en bevond zich in Europa toen ze het  nieuws vernam dat één van haar kleinkinderen ziek was. Daarop boekte ze een ticket op de Titanic die op zijn tweede reisdag tegen een ijsberg voer. Molly zat in één van de reddingssloepen en werd gered, maar voordat zij opgepikt werd door de grotere schepen, dwong zij de reddingssloep terug te keren om nog zoveel mogelijk passagiers te redden die zich vast hielden aan de wrakstukken van het schip. Ze kreeg nadien de bijnaam ‘The unsinkable Molly Brown’. Haar verhaal werd zowel in musical als film verteld met dezelfde titel. We wandelen naar het Convention Center waar een grote blauwe beer de attractie is.

De stad Denver is natuurlijk een vrije nieuwe stad met vooral hoogbouw en slechts enkele oude gebouwen die nog doen denken aan de goudzoekerstijd. Eén van de nieuwere gebouwen is het stadion van de Denver Bronco’s, het American football team. Zij spelen vanavond thuis tegen de Los Angeles Chargers. De parkings omheen het stadion kleuren in oranje. Het eten wordt uitgeladen uit de laadbak van de pickup trucks. De tailgate party kan beginnen. Oh ja, de Bronco’s halen het van de Chargers met 24-21 na een zeer spannend einde.