Dag 14 - Een mooie verrassing

Met Namibië heb ik het mooiste juweel aan mijn Afrikaans parelsnoer geregen. Een verrassend en divers land, gecreëerd door de goden. Nachten onder een fonkelende sterrenhemel.  De Namib woestijn met haar prachtige, kleurrijke hoge duinen. Een schilderij van absolute perfectie. De Kalahari woestijn, de thuis van de spoorzoekende en jagende Bosjesmannen, die met haar rode zonsondergang mijn liefde voor Afrika symboliseert. Een prachtig dierenrijk met beschermende olifanten, luierende leeuwen, de alomtegenwoordige maar bijna onvindbare cheetah, de springende springbokken, de spelende bavianen, de hapklare impala’s, de elegante giraffen, de bijzondere oryxen, de knorrende wrattenzwijnen, de zwemmende krokodillen, de imposante nijlpaarden, het schuwe aardvarken, de rechtopstaande grondeekhoorns, de overstekende zebra’s, de prachtige kudu’s. De net iets te enthousiaste jacht op duikende dolfijnen en rollebollende zeehonden in Walvisbaai.  De echte, indringende geur van  Afrika in Erindi die voor altijd bij mij blijft. De grootsheid van Etosha met een schijnbaar oneindige zoutvlakte, beschermende bush en droge savanne. De nog steeds aanwezige Duitse geschiedenis in de badplaats Swakopmund waar de woeste Atlantische Oceaan inbeukt op de pier.

Namibië verdient met recht en rede de titel van kroonjuweel van Afrika…