Dag 12 - Op cheetah jacht in Erindi

Erindi was in een vroeger leven (in de jaren 70 en 80) een overbevolkte veeboerderij die veel schade veroorzaakte aan de natuurlijke vegetatie. Eigenaren Gert Joubert en zijn neef Paulus hebben de veeboerderij  activiteiten volledig laten uitdoven en talrijke wilde diersoorten die hier ooit op natuurlijke manier voorkwamen, in vrij grote aantallen opnieuw geïntroduceerd. Alle dieren van de Big Five en Little Five komen hier op dit 71.000 ha groot gebied voor. Onze lodge bevindt zich midden in het privé park aan een grote natuurlijke waterpoel. Bij onze aankomst liggen de krokodillen te zwemmen in het water.

Enkele kiezen de waterkant. Wie zich ook op de waterkant bevindt is een kudde nijlpaarden.

Enkele zoeken nog verkoeling in het water maar andere laten zich drogen in de namiddagzon. Het blijven impressionante dieren, de gevaarlijkste trouwens van allemaal. Er zijn ook een paar kleintjes bij. Die zijn wel schattig om te zien.

In verte komt een kudde olifanten aangestormd. Stormen is echt wel het juist woord. Het is een race om het eerst aan het water te zijn. In een enorme stofwolk arriveren ze aan de poel. 

Eens de dorst gelest is, nemen ze iets verder aan de poel een modderbad. De kleintjes maar ook de grote rollebollen in de modder. Het is hun manier om zich van vervelende insecten en parasieten te ontdoen. ’s Middags gaan we op safari. We hebben nog wel wat op onze wenslijst staan, zoals de bedreigde neushoorn (voor zijn goede kant dan) en de aartsmoeilijk te vinden luipaarden en cheetah’s.  In Namibië komt het grootste aantal cheetah’s voor van heel Afrika, maar door het hoge gras blijven ze moeilijk te vinden. Maar eerst gaan we op zoek naar leeuwen. In de buurt van de lodge werden er immers enkele gespot. Met de 4x4 trekken we erop uit. Samen met de driver/ranger speuren we onder de bosjes en in het hoge gras, maar geen leeuw te vinden. Dan maar op zoek naar de cheetah. De cheetah is één van de moeilijkst te vinden dieren. Door hun pels en hun lage gestalte zitten ze goed verstopt in het landschap. Op dit uur zouden ze op jacht kunnen gaan, maar evengoed liggen te slapen en dan vind je ze bijna nooit. Het voordeel van een privé park is dat je ook off road kan rijden. In de overheidsparken moet je je aan de regels houden. We rijden de bush in over lage struiken, langs stekelige bomen en door het hoge gras. Zo dicht in de bush, ruik je de geur van Afrika. Dit kan niemand onbewogen laten. We kijken in de bomen en onder de bomen, want cheetah’s liggen daar graag. Na een uur hebben we nog steeds niets gevonden. We grappen dat we misschien een Bosjesman nodig hebben om sporen te zoeken. In Erindi worden sommige dieren met een zender voorzien om hun doen en laten te kunnen volgen. Zo kunnen deze dieren beter opgevolgd worden en probeert men ook de soort in stand te houden. Er wordt een gids opgeroepen die met de antenne kan proberen één van deze cheetah’s te vinden. De jeep komt eraan met antenne en … een Bosjesman. Ik zal nooit het beeld vergeten van een Bosjesman vooraan in de jeep in traditionele kledij met pijl en boog op zijn schoot. Hij heet Cosmo en hij wordt de bush ingestuurd. Bosjesmannen zijn uitstekende spoorzoekers. Wij herkennen wel de sporen van de cheetah maar deze lopen alle richtingen uit. Bosjesmannen zijn in staat de meest recente te identificeren. Ondertussen probeert de gids met de antenne de cheetah ook te vinden, maar de antenne geeft voorlopig geen gehoor. We proberen het op verschillende plaatsen maar niets. Men komt dan tot de conclusie dat de antenne het eigenlijk begeven heeft. De zoektocht naar de cheetah wordt stopgezet en we concentreren ons op de neushoorn. We zijn nog maar net vertrokken of via de radio vernemen we dat Cosmo de cheetah gevonden heeft. Ze ligt onder een boom waar we nog niet zolang geleden gereden hadden, maar niemand van ons had haar gezien.

Ze is prachtig. Met haar gestalte en ‘tranende ogen’ onderscheidt de cheetah zich van het luipaard. Deze vlekken in de vorm van tranen zorgen ervoor dat ze beter kan zien in het zonlicht. Ze absorberen als het ware het zonlicht.  Heeft onze namiddag toch nog iets opgeleverd. Met een laatste sundowner op deze reis sluiten we de deze dag af. Onder een prachtige sterrenhemel rijden we terug naar onze lodge.