Dag 11 - De leeuwenkoning

Brrr maar 5° deze morgen. Het is koud als we om 6u15 aan onze lange safari dag beginnen. Gelukkig worden er voor ons fleece poncho’s voorzien om ons wat warm te houden. Wat ons ook warm houdt voor het moment is het vooruitzicht om zoveel mogelijk dieren te zien. De Big Five zien zal niet mogelijk zijn. Immers de buffel komt hier niet voor. Ook nijlpaarden en krokodillen mogen we vergeten door gebrek aan echte waterpoelen. Maar er blijft natuurlijk nog een lange wenslijst over …

Onze vrienden de zebra’s staan in het ochtendzonnetje te genieten van de eerste zonnestralen van de dag.

Je kan niet genoeg zebra’s zien want het blijven unieke dieren. Letterlijk dan want geen enkele ‘streepjescode’ is dezelfde. Even verder steken ze de weg over via het ‘zebrapad’. Een grondeekhoorn komt net uit haar holletje gekropen. De giraffen gaan rustig verder met hun ontbijt van acaciablad. Dan ontwaren we in de verte een leeuwin die op wandel is.

Het wordt nog beter als aan de andere kant er twee leeuwenbroers opduiken. Ze zijn duidelijk op zoek naar de leeuwin maar vinden haar voorlopig niet. Deze macho’s wandelen dicht voorbij onze auto en doen hun reputatie van koning van de jungle alle eer aan.

Iets verder in het gras vleien ze zich neer. Vermoeiend natuurlijk om zo je ochtend te moeten doorbrengen. Aan de grote kunstmatige waterplas lessen de vele springbokken hun dorst. Dat krijg je natuurlijk met al dat springen. Ook impala’s komen hun dorst lessen. Aan de volgende waterplas zijn de zebra’s aan een drankenfestijn begonnen.  Een jakhals slaat het tafereel gade, maar durft vooralsnog zich niet tussen de zebra’s mengen. Impala’s trekken zich er niks van aan en zoeken verkoeling tussen de zebra’s. Een Secretarisvogel staat te pronken in de wei. Dan komen we een eerste kudde olifanten tegen tussen de bomen. Zij zitten ook aan hun ontbijt. Het is een kleine familie.

Even later zien we een eenzame struisvogel en een paar wrattenzwijntjes. We rijden verder naar een grote waterpoel. Vanuit de bomenrij zien we een gigantische familie olifanten aankomen. Hun airco staat aan : er wordt zwaar gewapperd met de oren, hun manier om af te koelen. Snel dus wat water drinken. Eén van de kleintjes vindt het heerlijk te spelen in het water.

Met zijn slurf zuigt hij water op om dit dan over zijn rug te kappen. Plotseling duikt er een volwassen mannetjesolifant op. Hij denkt waarschijnlijk hier zijn gading te kunnen vinden tussen al deze meisjesolifanten. De olifantengroep apprecieert het maar allerminst.  Ze zetten het op een briesen in de hoop de olifant weg te krijgen. Nieuwsgierig naar al dit kabaal komt een groepje kudu’s kijken.  Ze profiteren ervan om ook maar ineens een slokje te drinken.

Het olifantenmannetje blijft proberen. Vanuit de bomen komt plots de mannetjesolifant van de groep. We wrijven in onze handen want dit gaat vonken geven. Maar onze vriend vindt het welletjes en geeft het op. Geen olifantengevecht dus. We laten de groep in alle rust achter en rijden verder. Onderweg treffen we nog een olifantenfamilie aan langs de kant van de weg. Kunnen we ze van nabij observeren. Dan is het tijd voor de lunch. We hebben van de lodge een lunchpakket meegekregen dat we verorberen aan een veilige waterplas.  Tijdens het eten observeren we de dieren die hier komen drinken. Een hele kudde oryxen komt eraan. Ze stappen resoluut het water in om zich te verkoelen.

Oryxen zijn eigenlijk wel coole dieren : ze zien er log en zwaar uit maar hebben een prachtig kleurenpatroon en zeer verfijnde horens. Ook de obligate springbokjes en een hele stoet zebra’s komen eraan. Na de lunch springen we de 4x4 in want niet ver van onze lunchplaats werd een neushoorn gezien. We vinden hem al snel maar hij is een beetje schuw en laat ons alleen zijn niet zo mooie kant zien : de achterkant. Hij beweegt zich steeds verder weg van ons.

Dat wordt niets. Dan rijden we helemaal naar de westkant van Etosha. Hier is er maar één waterbron. De volgende ligt op 22 km. Onderweg zien we heelder troepen gnoes. Hij blijft op koppositie in de lijst van de ‘Ugly Five’. Enkele zebra’s versperren de weg. drie giraffen, waaronder een kleintje, zijn op wandel.

angekomen aan de waterpoel vinden we maar liefst zestien leeuwen waaronder een paar kleintjes. Het is net na de middag dus nog te warm voor deze dieren. Ze houden hun namiddagslaapje met zicht op het water. Het volgende uur lijkt net op een aflevering van National Geographic maar dan eentje live uitgezonden vanuit Etosha. De drie giraffen die we onderweg tegenkwamen zijn hier ondertussen ook aangekomen. Ze zijn hier om te drinken, maar ja de leeuwen hé. Niet alleen de giraffen zijn hier. In de wijde omtrek vinden we ook nog springbokken en oryxen die op veilige afstand blijven. Eén van de leeuwen staat recht om zijn of haar behoefte te doen. De giraffen bespreken de tactiek. Ze wandelen iets hoger waar zich een meute springbokken bevinden. Het kleintje blijft een heel stuk achter op veilige afstand. Al snel worden een paar andere leeuwen wakker. Ze strekken zich uit en nemen een sipje van het water.

Mama leeuw maakt haar twee kindjes wakker.

De rest van het aanwezige dierenrijk blijft waakzaam. Sommige volwassen leeuwen richten even het hoofd, overzien de omgeving en leggen zich dan terug neer. Veel te warm weer voor een leeuw. Na een uur houden we het voor bekeken. We rijden terug en onderweg staat langs de kant van de weg een gewonde zebra. De wonde veroorzaakt door de klauw van een leeuw is goed zichtbaar. In de jungle overleeft enkel de sterkste. Zwakke of verzwakte dieren maken geen kans. Ook vandaag kroonde de leeuw zich koning van de jungle.