Dag 8 - El condor pasa

De Perito Morenogletsjer is één van de gletsjers in het Nationaal park Los Glaciares. De gletsjer is één van de achtenveertig gletsjers die wordt gevoed door het Zuid-Patagonische IJsveld, 's werelds op twee na grootste zoetwaterreserve. De gletsjer eindigt in een fjord in één van  de zijarmen van het Argentino meer. Het ijs is ongeveer 60 m hoog en 5 km breed. De gletsjer is ongeveer 30 km lang.  Per dag schuift de ijsmassa  tot twee meter verder. Maar per dag verliest hij ook twee meter door afkalvende ijsschotsen. De gletsjer is genoemd naar Francisco Moreno, een Argentijnse ontdekkingsreiziger die dit gebied in de 19e eeuw verkende en het uit Chileense handen wist te houden.

Vandaag bezoeken we de gletsjer en wordt dit één van de hoogtepunten van de reis.

Terwijl we onderweg een fotostop houden om het prachtige Lago Argentino  en de besneeuwde Andes bergtoppen te bewonderen,  komen een koppel condors polshoogte nemen. Wauw, wat de vorige keer in Ecuador niet lukte, is nu wel gebeurd :   de vlucht van de condor van nabij bewonderen. Condors leven als koppel. Als één sterft, sterft de ander ook. Condors hebben geen klauwen om prooien te vangen. Het zijn aaseters en worden dan ook de opkuisers van de steppe genoemd. Immers ze eten verder op wat de vossen en andere jagers laten liggen. Het is een imposant schouwspel om vogels van om en bij de twaalf kg door de lucht te zien vliegen. Ze hebben dan ook de stevige wind nodig om te kunnen vliegen. Met hun vleugelspan van drie meter, lukt dat aardig.

We nemen de catamaran om tot op 300 m van de gletsjer te varen.  Het zicht is ongelooflijk. Het ijs heeft een blauwe kleur in alle schakeringen.

Het licht speelt hier.  Ijs heeft uiteraard geen kleur maar door de compressie van de onderste lagen kleurt het ogenschijnlijk blauw. Het prisma effect.  Voor de gletsjer liggen grote ijsschotsen, afgebroken stukken gletsjer ijs. Iedereen houdt de camera dan ook schietklaar om het afbreken van zo’n stuk te kunnen vastleggen. Het eerste stukje is maar klein, maar ook kleine stukjes hebben hun charme. Iets later echter breekt een groter stuk af, gevolgd door een gigantisch stuk. Het stort met een donderend geraas het water in.

Na de lunch wandelen we zo’n twee uur rond de gletsjer. De Argentijnen hebben een prachtig wandelpad via loopbruggen aangelegd langs de oeverkant. Zo kunnen we de gletsjer vanuit de hoogte en op lager niveau bewonderen vanop platforms. De ijsvlakte is gigantisch.

Voor ons speelt er zich een ongelooflijk schouwspel af. En het is helemaal mooi omdat we weinig moeite moeten doen om aan de gletsjer te geraken en dit in tegenstelling tot andere gletsjers. Onderweg horen we het gekraak van de gletsjer. Af en toe horen we een doffe knal, zoals een geweerschot. Alweer een stuk ijs dat afgebroken is. Een groot stuk zorgt af en toe voor golven in het water. 

Zo gaat het elke dag. Traag schuiven en explosief afbreken. Het leven van een gletsjer.