Dag 2 – Remembering 9/11

New York bestaat natuurlijk niet alleen uit het geliefde Manhattan, er zijn vijf zogenaamde boroughs. Buiten Manhattan zijn er Brooklyn, the Bronx, Queens en Staten Island.

Wij beperken ons op deze trip tot Manhattan maar vanmorgen verruimen we onze horizon met een boottripje van twee uur  op de Hudson en East River. Alvorens aan boord van het schip te stappen, nemen we nog een groepsfoto aan het vliegdekschip de Intrepid. Dit uit de vaart genomen vliegdekschip is nu een lucht- en ruimtevaartmuseum en herbergt onder andere de Space Shuttle Enterprise, een onderzeeër en nog vele andere vliegtuigen.

Dan nemen we de boot aan Pier 86 voor onze mini-cruise. Het is heerlijk weer voor ons tochtje. Het zonnetje is van de partij, af te toe duikt ze even weg achter een witte wolk. De boot neemt ons van Pier 86 op de Hudson rivier helemaal tot aan de Manhattan brug op de East River en terug. Vanop het water hebben we een prachtig zicht op de skyline van downtown Manhattan. 

Ik kan de wolkenkrabbers niet tellen. Lower Manhattan is een verzameling van beton, staal en glas door architecten stuk voor stuk tot kunstwerken  verwerkt. Wolken en de omliggende gebouwen weerspiegelen zich in het glas. De gerevalideerde skyline zal natuurlijk nooit meer dezelfde zijn. Hoe het verdwijnen van twee torens kan zorgen voor een compleet ander beeld. We ronden de kaap van het financial district en krijgen dan zicht op de prachtige Brooklyn Brug die bij haar opening in 1883 de langste hangbrug ter wereld was met een spanwijdte van 448 m tussen de twee torens. Nooit eerder werd er staalkabel gebruikt bij de bouw van een hangbrug. De brug werd dan ook gebouwd door de uitvinder van de staalkabel. 

Naast de Brooklyn brug ligt de al even prachtige Manhattan brug.

Aan de Manhattan brug keren we terug. We varen langs Governor’s Island en Ellis Island, destijds de plaatsen waar kandidaat-immigranten voor de eerste keer kennis maakten met de Verenigde Staten. Hier ondergingen ze een gezondheidsonderzoek (zowel medisch als psychisch) en moesten ze schrijf- en leestesten afleggen. Niet iedereen werd toegelaten. Vandaar dat Ellis Island, ook wel het ‘eiland van de tranen’ werd genoemd. Voor ze aan de eilanden aankwamen, was het eerste wat de immigranten zagen, Lady Liberty, het statue of Liberty. Dit geschenk van Frankrijk aan de Verenigde Staten, waaraan onder meer  Gustave Eifel meewerkte,  pronkt sinds 1886 in de haven van New York. 

De Hudson rivier was in 2009 het toneel van ‘Het Mirakel van de Hudson’ toen US Airways vlucht  1549 er een noodlanding op maakte nadat ze door een ‘birdstrike’ beide motoren verloor. De piloot verkoos de Hudson rivier boven het terugvliegen naar La Guardia, dat ze waarschijnijk door de geringe hoogte waarop het toestel zich bevond, niet zou halen. Je ziet meteen waarom de piloot de rivier koos : genoeg breedte, geen bruggen over een grote lengte en vooral veel veerboten in de buurt om de overlevenden te redden.

Aan Pier 86 gaan we weer van boord. We nemen de bus en worden voor de eerste keer rondgeleid door Patrick van Roosendaal, Belg en gepassioneerd New Yorker. Hij schreef er zelfs een boek over  : ‘Van toerist tot New Yorker’. Hij zal ons de volgende dagen gidsen door zijn stad met een hart vol passie, samen met onze begeleider Alan. We trekken meteen naar het financiële hart van de stad. Het hart dat op 9 september 2001 zo zwaar bloedde : ground zero.  Op de plaats van de World Trade Torens bevinden zich nu twee waterbakken. Langs de muren van deze  bakken stroomt het water als watervallen naar beneden. Het bloed heeft plaatsgemaakt voor tranen, de tranen van alle New Yorkers.

De namen van de slachtoffers staan gegrift op de randen. De plek voelt sereen aan, toch geraak ik overmand door emotie, ik voel het verdriet van de vrouw naast mij die één van de namen liefdevol aanraakt. Op deze plek stierven bijna 3.000 mensen, onvoorstelbaar...

Op de plaats van Toren 6 werd ondertussen de Freedom Tower opgetrokken.

Met een hoogte van 541m is dit het hoogste gebouw op het Amerikaanse continent. Die 541 m komt overeen met een hoogte van 1776 voet, 1776 het jaar van de onafhankelijkheidsverklaring van de Verenigde Staten.

We lopen nog langs het monument van de brandweer. De brandweer verloor die dag meer dan 300 manschappen. Elke brandweerman die binnenging, wist dat hij er niet levend zou uitgeraken… De gruwel van die dag achtervolgt ons nu nog altijd.

Na een kort bezoek aan de Trinity Church, vervolgen we onze weg naar Wall Street. De Charging Bull lokt veel bekijks en ook veel aanrakingen. Immers de edele delen van de stier aanraken, zou financieel geluk betekenen. We wagen dan ook onze kans.

Lunchen doen we in Little Italy, bij een trattoria waar Caruso nog gezongen heeft. Het is feest in Little Italy. De straten zijn prachtig versierd, er staan eetkrampjes, speelkraampjes, kortom het is braderij en het is een drukte van jewelste.  Het is het feest van San Gennaro, de hoogdag van Little Italy. Na de middag vervolgen we onze verkenning van downtown Manhattan. Van Italië gaan we snel naar China. In Chinatown wordt er in een parkje druk gekaart en spelletjes gespeeld, de ene al fanatieker dan de andere. Op de achtergrond wordt er gezongen … toonvast is het in elk geval niet. De Chinese gemeenschap blijft erg op zichzelf.

We trekken dan naar Soho, naar zijn hippe winkelstraten, zijn prachtige gebouwen met gietijzeren gevels, de ene al gedetailleerder dan de andere. Er zitten hier enkele pareltjes bij.

Van hieruit wandelen we naar de Meatpacking district. De slachthuizen zijn ondertussen vervangen door modehuizen, restaurants en cafeetjes. We eindigen hier op Chelsea Market, waar de voormalige koekjesfabriek van de  National Biscuit Company (uitvinder van de Oreo koekjes) stond. Deze foodhall getuigt van ongelooflijk veel smaak met kleine winkeltjes, barretjes, restaurants, enz… Een prachtig werk.

Boven Chelsea Market ligt de High Line. Op deze voormalige cargo spoorwegbedding werd een groene oase gebouwd. Het is een rustpunt in deze overrompelende stad. We wandelen boven de stad, boven de grote avenue’s, langs de hoge gebouwen. Maar we wandelen vooral in het groen.

Zalig om zo later op de dag, wat rust te vinden. Van de rust terug naar de hectiek op 7th Avenue waar we via Madison Square Garden en mijn favoriet hotel ‘The Pensylvania hotel’ naar Times Square begeven. Al twee jaar wordt hier gewerkt, en met al dat volk is het niet makkelijk om zowel naar de gigantische schermen te kijken als naar beneden te kijken.

Het avondeten nuttigen we net voorbij Times Square, bij Hurley’s. Als afsluiter van deze geweldige dag, krijgen we nog een zicht op de prachtige verlichte skyline van de stad wanneer we uit de Lincoln tunnel komen op weg naar ons hotel in New Jersey. The city that never sleeps slaapt inderdaad vanavond ook niet.