Dag 7 – Oversteek van de Noordpoolcirkel

Brrr… het is koud vanmorgen als de wekker om 5u15 gaat.  We voelen toch al sinds gisteren dat het kouder  wordt, voornamelijk vanwege door de noordelijke ijselijke wind. Zelfs gisteren in Trondheim waren de temperaturen aangenaam maar zodra de wind opstak, kon je een truitje gebruiken. Die wind die steeds harder waait, tot wel 6 Beaufort, zorgt er ook voor dat ik, sinds we Trondheim verlaten hebben, Touristil slik als snoepjes. Voor onze reis naar Honningsvag moeten we zo’n 700 zeemijlen overbruggen en dat moet tegen een redelijke hoge snelheid. Die snelheid in combinatie met de noordwesterwind zorgt voor een deining van 4 meter op het schip. Niks voor mij die duidelijk geen zeebenen heeft. We moeten dan ook voorzichtig zijn als we de dekken of ons balkon opgaan. Eddy durft de koude en wind trotseren om vanop het balkon naar datgene te kijken waarvoor we zo vroeg zijn opgestaan :  de oversteek van de noordpoolcirkel. Ik kijk toe vanachter het raam, camera in de aanslag. Om 5u27 is het zover, we bereiken 66°33’46”NB, de denkbeeldige lijn wordt overschreden, we zijn officieel in het hoge noorden, in het land van de middernachtzon, in noordpoolcirkelgebied.

Laten we daar dan nog maar even verder een uiltje op knappen. Tegen 8u30 staan we op en ontbijten we. Zoals altijd op zeedagen is het enorm druk in de restaurants. We vinden snel een plaatsje, slaan het ontbijt achter de kiezen want om 10u geeft onze locatiegids Ian een presentatie over de Vikings. De Vikings blijken iets gecompliceerder te zijn dan de rovende verkrachters waar wij hen voor verslijten. Het waren ook handelaars, ontdekkingsreizigers, kolonisators (van Canada tot Rusland en hele delen van Europa). Ze werden vereerd voor hun zeemanschap, gevreesd voor hun dapperheid als krijgers. Maar ze zijn vooral legendarisch voor hun zonden.

Om 11u staat er een Holland America Line traditie op het programma : ter ere van de overschrijding van de Noordpoolcirkel, mogen de dapperen onder de passagiers een ijsbeer duik nemen in het buitenzwembad van de Sea View pool.  Ongelooflijk dat meer dan twintig ijsberen dit aandurven. Ik bevries al gewoon om er naar te staan kijken. Al lijkt het me wel dat het water in het zwembad warmer is dan de buitentemperatuur. Gelukkig krijgen we van HAL een kopje oer Hollandse snert aangeboden om ons warm te houden.

Dit zwembad is één van de drie zwembaden  aan boord. Naast elk zwembad zijn er ook jacuzzi’s voorzien.  Bij elk zwembad horen ligbedden met handdoeken.

Er is vanalles te doen aan boord, handig op een zeedag als vandaag. De gokkers kunnen hun hartje ophalen in het casino waar er ook regelmatig pokertornooien worden gespeeld. Er zijn winkels, een spa, verschillende bars, enz.

Om 11u30 haast ik mij naar de digital workshop voor een introductie over Windows 10.

Dan is het tijd voor de lunch. 

Na de lunch bevind ik mij terug op het tweede dek om films te leren maken met Windows.

De verdere namiddag doen we het kalm aan op de voor mij toch woeste zee. We varen zo’n 50 km voor de kust van Noorwegen. Schrik voor ijsbergen moeten we hier niet hebben. Door de stroming hier, dankzij de invloed van de Golfstroom die relatief warm water uit de Golf van Mexico naar de Noorse kust brengt, wordt het water niet echt koud en vormen er zich dus ook geen ijsbergen. De laatste keer dat dat gebeurde was in de jaren 1880.

Vanavond is het gala-avond en mogen we ons wat op dirken. Gelukkig zijn de tijden voorbij dat de mannen in smoking moeten zijn en de vrouwen in lange jurken. Een hemd en das volstaan voor de heren en een mooi kleedje of broek voor de dames is ook ok.

Vanavond dineren we niet in het gewone à la carte restaurant, maar in het specialiteiten restaurant Pinnacle Grill. Er zijn nog meer van die restaurants aan boord : een Italiaans, een Aziatisch, een Frans. Daarnaast zijn er nog de gewone eethoekjes zoals de Dive-In waar hamburgers worden geserveerd en het al uitgeteste NY Deli and Pizza.

Vanavond wordt het dus de Pinnacle Grill om onze huwelijksverjaardag van morgen te vieren. Om te dineren in de specialiteiten  restaurants, moet er normaal gezien extra betaald worden, maar Pia heeft voor ons een deal kunnen bedingen waarbij een dinertje inbegrepen is J. Onze avond starten we met een aperitiefje in de Bilboard on Board. Daarna gaan we naar het restaurant waar we een exquis menuutje eten. We kiezen beiden voor de kreeften bisque gevolgd door Alaskan king crab leggs voor mij en een fantastisch stukje filet mignon voor Eddy. Als dessert neem ik de baked Alaska om in het Alaska thema te blijven, Eddy neemt de chocolade vulkaan. Het eten is overheerlijk. We keren terug naar onze kamer. Door de niet ondergaande zon, verdwijnt elke tijdsreferentie. Het is al veel later dan je denkt. Je voelt je wel moe, maar aan slapen denk je niet, want het is nog licht. Gelukkig hebben we verduisterende gordijnen zodat het goed donker in de hut  wordt om te slapen. Dat gaan we toch proberen.  Want morgen is het zover … het hoogtepunt of was het het  hoogste punt?