Dag 12 – Een ongelooflijke treinrit

… En als de kapitein iets zegt, dan luisteren we ook.

Ofwel wil de kapitein niet alleen om 6u wakker zijn, ofwel wil hij niet dat we de schoonheid van het Sognefjord systeem missen. We denken toch dat het om reden nummer twee is. En dat blijkt ook zo te zijn. Met nog kleine oogjes zien we reuzefjorden uit het water opstijgen onder een stralend blauwe hemel. Er is geen wolkje te bespeuren. We zijn op weg naar Flam,  in een zijarm van het Sognefjord, genaamd het Aurlandsfjord.  Met een lengte van 205 km en een diepte van maar liefst 1300 vindt het Sognefjord nergens ter wereld zijn gelijke. Het wordt als het meest spectaculaire fjord van Noorwegen aanzien. Het is ook vrij smal.

Sinds de 19^de eeuw is deze streek een populair vakantiegebied. De eerste toeristen kwamen om te vissen, nadien bezochten steeds meer vakantiegangers dit gebied, waaronder in 1898 de Britse kroonprins Edward VII. De Duitse keizer Wilhelm II was aan het Sognefjord op vakantie toen hem het nieuws bereikte van de aanslag op Franz Ferdinand van Oostenrijk, die de aanleiding vormde voor WO I.

Op kleine stukjes grond vindt men petieterige dorpjes. De inwoners halen hun inkomsten voornamelijk uit het maken van kaas uit koeienmelk en schapenmelk.

Bestemming vandaag is Flam dat zich op het einde van het Aurlandsfjord bevindt. Het is sinds de 19^de eeuw een belangrijke toeristische bestemming. De naam betekent ‘kleine plaats tussen steile bergen’. Nu is Flam vooral bekend voor de bergspoorweg van Flam naar Myrdal, de enige bergspoorweg die aansluit op het nationale spoorwegstelsel.

Nergens ter wereld vind je een spoorweg die een steilere klim doet op normale rails. Daarom is deze treinrit één van de meest toeristische attracties in Noorwegen. Deze treinrit werd in 2014 door Lonely Planet nog uitgeroepen tot de op één na meest indrukwekkende spoorlijn ter wereld. Het is een sterk staaltje van de ingenieurs.  Over een afstand van 20 km moet een hoogteverschil overbrugd worden van 863 m. Dat betekent  een gemiddelde stijging van 55 per duizend. Ofwel 1 m stijging per 18 m. Maar niet alleen de stijging was een uitdaging, ook de bochten en de natuurlijke vorm van de bergen.  Het werk aan de spoorlijn begon in 1923 en eindigde in 1944. Meer dan 20 jaar werk. De spoorlijn werd gelegd op de natuurlijke bedding van de rivier, die zelf werd omgeleid. Zo moesten er geen bruggen gebouwd worden. Er werden 20 tunnels gegraven, 18 daarvan werden met de hand uitgegraven. 150 manuren waren nodig voor 1 m.  De trein beschikt over vijf verschillende remsystemen. Eén systeem kan op zichzelf de hele trein stoppen.

 We stappen na het ontbijt op de trein in het station van Flam. De rit neemt ongeveer één uur in beslag. De 20 tunnels hebben een totale lengte van ongeveer 6 km. Tussen het begin- en eindstation, zijn er nog 5 stops onderweg. Eén daarvan is aan de Kjofossen waterval , een spectaculaire waterval met groot debiet waar we even uit de trein mogen om een foto te maken. 

We rijden niet helemaal tot in Myrdal maar stoppen iets daarvoor aan het Vanahalsen hotel waar ons heerlijke Noorse wafels met confituur en zure room worden voorgeschoteld. Heerlijk. We krijgen hier even vrije tijd om te genieten van de uitzichten op de omliggende bergen. Het is hier heerlijk warm. Dan nemen we de trein terug naar Flam waar we lunchen op ons schip en ’s middags wat genieten van het mooie weer.

Na het avondeten vaart de Koningsdam af naar Stavanger via datzelfde Sognefjord. Kunnen we een tweede maal van al dit moois genieten.