Dag 7 - De leeuwen slapen niet vanacht

Om 5u ontwaak ik door het geluid van de natuur. De bromvogels geven al enkele uren een concert. Ik word vanmorgen niet wakker in één of andere lodge, maar in … een tent. 

Geen prachtig omheind luxe permanent tentenkamp maar een mobiel tentenkamp, dat men hier twee dagen geleden  heeft beginnen bouwen,  verborgen tussen de bomen. Het is de eerste keer dat op deze plaats een tentenkamp wordt opgezet dus hebben we een primeur te pakken. De plaats is speciaal gekozen voor de spectaculaire zonsopgang die je van hieruit kan zien. We hebben allemaal een eigen tent gekregen met daarin een echt bed, een klein ladekastje en een buitenbadkamer. Onze WC is een pot boven een gat in de grond. Geen doorspoeltoilet dus, maar ééntje waar we elke keer as in moeten gooien.  En onze douche is niet meer dan een zak met een kraantje. 

Een beetje aanpassen dus, maar wat krijgen we er niet voor in de plaats…. Een unieke ervaring tussen de wilde dieren. Er is geen omheining voorzien, dus de dieren kunnen zo tussen onze tenten doorlopen. Er staan wel wachters voor onze veiligheid. Toch is dit niet zonder risico. Als het donker is, mogen we niet alleen meer naar onze tent. We worden door een gewapende ranger begeleid tot daar en terug. Er bevindt zich ook een keuken van waaruit de kok onze maaltijden verzorgt. Er is een centrale tent waar we eten en er is ook een groot kampvuur voorzien.

Welkom in het echte Afrika.

Om 6u verzamelen we in de eettent bij zonsopgang voor een kopje koffie of thee en een beschuitje en beginnen dan aan onze eerste safari van de dag.

We beginnen vroeg in de hoop een leeuw te spotten. Er zijn deze nacht nieuwsgierige leeuwen gesignaleerd rond het kamp en afdrukken van leeuwenpoten vinden we dan ook meteen. De jacht kan beginnen.

We zitten natuurlijk niet in een zoo. De dieren zijn niet gechipt en we zitten in een niet omheind natuurreservaat van zo’n, 14.500 km2 dat vooral uit bossen en savanne bestaat. Het wordt dus echt zoeken. Onze kampeerplaats bevindt zich in de regio waar Cecil, de leeuw altijd gewoond heeft. Cecil kwam vorig jaar in het nieuws toen hij werd doodgeschoten door een trophy hunter, nu op zich niks illegaals. Om de balans van de dierenpopulatie te verzekeren zijn er quota’s van dieren die mogen geschoten worden, zoals bij ons in het jachtseizoen. Overpopulatie van een bepaalde diersoort kan  immers voor grote problemen zorgen voor het voortbestaan van andere soorten.

De natuur ontwaakt stilletjes. We banen ons een weg uit het bos. Dode bomen, gekromde dode takken, ontwortelde bomen en afgebroken stammen lijken op een kunstwerk van de goden.

De vogels zijn al goed actief. Impala’ kijken ons verbaasd aan bij het verorberen van hun ontbijt. De bananenvogels poseren gewillig voor onze lens.

Ook de olifanten zijn van de partij. In Hwange bevindt er zich een enorme populatie olifanten, waaronder de ‘President’s Herd’, de kudde die de bescherming van de president geniet.

De olifanten zijn op weg naar enkele waterplassen om te drinken en zich te verfrissen met een deugddoend modderbad. We komen een kudde tegen met nog een piepjong olifantje. Hij kan nog geen twee weken oud zijn, is nog roos achter de oren en zijn mama moet hem recht helpen. Koddig om zien. Hij wordt goed bewaakt door de volwassenen van de kudde wat een leeuw is in staat een kleine olifant te doden.

Zebra’s zijn altijd nieuwsgierig.

Ook nu moeten de koedoe’s niet veel van ons hebben. We zien ook een paar struisvogels, maar die steken hun hoofd liever in het zand.  We zien een volledige mannetjesroede  impala’s. Zij maken uit wie de sterkste zijn en dus hoofd van een roede kan worden. Iets verderop ontmoeten we een normale roede : een mannetje met zo’n zestig vrouwtjes. Ja man, je moet het maar doen...

We zien wel veel sporen van een leeuw maar de leeuw zelf verstopt zich vooralsnog.

Rond 11u is het tijd voor een kopje thee en een muffin, alvorens terug naar de kampeerplaats te rijden voor onze brunch of is het eigenlijk English Breakfast? Het is dan al tegen 13u.

Op het heetst van de dag houden ook wij siësta. Tijd om de douche even te testen. De mannen van het kamp dragen het water aan. Het doet geweldig deugd. Het is weer eens wat anders buiten te douchen, waar enkel de takken van de bomen je beschermen.

Om 15u wordt de thee geserveerd met een stukje cake. Het startsein voor onze tweede safari van de dag. Ook nu komen we volop olifanten tegen. Sommige in een kudde, andere alleen. Jonge olifanten, zo vanaf de leeftijd van vijftien jaar gaan alleen verder tot ze oud genoeg zijn om te paren. Voor mannetjes ligt dat op de leeftijd van vijfendertig jaar. Ook nu zijn de impala’s present. Ook zebra’s, struisvogels en … een cheetah. Deze doet ons opschrikken als hij totaal onverwacht recht springt als we de bocht nemen. Hij probeert zich nog even in de struiken op te houden om dan een boom in te klimmen die hij besproeit om zijn territorium af te bakenen. In oostelijk Afrika, was het me niet gelukt een cheetah te zien, dus die kunnen we nu ook afvinken.

Na dit succes tijd voor onze sundowner in de nabijheid van een kudde olifanten tegen een achtergrond van de ondergaande zon. De viscakejes en glaasje fris smaken. Prachtig gewoon.

Het wordt stilletjes aan tijd om  kamp terug op te zoeken. De olifanten trakteren ons naast de weg op een trompetconcert. Die kunnen ook serieus lawaai maken. Maar dan komen we in de file terecht. Het is stilstaand tot stapvoets verkeer richting kamp door een troep … leeuwen. Wel negen  stuks  jonge leeuwen zijn op wandel voor een lekker snackje. Veel haast hebben ze niet. Ik vermoed dat het vandaag minder aanschuiven was op de E313. Ze wandelen een paar meter, houden even halt, spitsen de oren, turen in de verte, leggen zich even neer om dan verder te gaan. Onze 4x4 wekt de interesse van één van de leeuwen en hij wandelt langs ons heen om uiteindelijk op mijn hoogte te blijven staan. Ik kan hem gewoon aanraken. Mijn adem stokt want we zitten in een open jeep. Na een paar minuten vervoegt hij terug de troep. Impala’s worden wel eens de McDonald’s van de brousse genoemd omdat zij voor alle jachtdieren een lekkere hap zijn. Spijtig voor onze leeuwen is het nog even wachten voor de McDonald’s open gaat. Uiteindelijk slagen we erin de troep te passeren. Rond een kampvuur en onder een schitterende sterrenhemel genieten we nog na van de avonturen van de dag.

Hakuna matata.