Dag 7 - Het oude Syracuse

Vandaag belooft één van de hoogtepunten van de reis te worden het het belooft ook een stralende dag te worden. Voor de eerste maal laat de Etna zich zien 😀  Een dikke grijze rookpluim stijgt op vanuit de top. Niet enkel waterdamp dus, maar ook lavagruis.

Syracuse werd door Grieken uit Korinthe gesticht en was één van hun belangrijkste steden.  Het was zelfs de belangrijkste Griekse stad op het  eiland en na verloop van tijd stichtte het zelf ook kolonies op Sicilië. Gedurende liefst 27 eeuwen, heeft de stad een sleutelrol gespeeld op economisch en cultureel gebied.  Het is nu nog één van de mooiste barok steden.

De stad was één van de machtigste bolwerken van de Middellandse Zee en strategisch zeer belangrijk. De heersers van Syracuse zijn dan ook een afspiegeling van de heersers over Sicilië : van de Grieken, de Romeinen, de Byzantijnen, de Arabieren, naar de Normandiërs (de afstammelingen van de Noormannen) , Anjou, Aragon, …

Het eiland Ortigia, vormt het hart van Syracuse. Hier bevinden zich een aantal belangrijke monumenten. En hier beginnen we dan ook onze rondgang met de Italiaanse Margarita als gids die perfect Nederlands spreekt.

Eerste stop zijn de overblijfselen van de tempel van Apollo.  

Deze tempel die gebouwd werd in de 6^de eeuw VC is de oudste Dorische tempel ten westen van Griekenland.  De afmetingen zijn aanzienlijk. In de loop der tijden heeft deze tempel dienst gedaan als Byzantijnse kerk, moskee, christelijke kerk,  … We vervolgen onze weg naar het prachtige Palazzo Duomo. Hier bevinden zich het huidige gemeentehuis en de kathedraal. Als men de barokke gevel van de dom aanschouwt, kan men moeilijk geloven dat dit vroeger een totaal andere constructie was. Het is namelijk een omgebouwde tempel. De dom was vroeger de Athena-tempel. Hij werd omgetoverd in een basiliek door in de binnenmuren van de tempel boogconstructies te maken  en met de stenen die zo vrijkwamen de tussenruimtes tussen de zuilen dicht te metselen. Zo bekwam  men een christelijke kerk met drie beuken.  Voor de goede orde, een typische Griekse tempel bestond uit een buitenkant met zuilen, gebouwd volgens het principe zes zuilen vooraan en het dubbele + één langs de zijkant. Binnenin bevond zich het afgesloten gedeelte dat uit drie stukken bestond :  de vestibule, dan volgde het heiligdom met daarin het godenbeeld en achteraan bevond zich de schatkamer. De Grieken bouwden hun tempels met ingang naar het oosten gericht. De kant waar de zon opkomt, de kant van het leven. We krijgen even de tijd om al deze pracht te aanschouwen.  We wandelen de stad door naar  de kade waar we in Flandria stijl een rondrit maken in de haven. De rondvaart duurt zo’n vijftig minuten en we varen helemaal tot Castello Maniace, het zuidelijkste punt van het eiland. Hier vond Syracuse’s meest bekende inwoner de dood. De wetenschapper Archimedes werd hier geboren in 287 VC en is dus eigenlijk een Siciliaanse Griek. Dankzij zijn ingenieuze uitvindingen kon de stad drie jaar lang de Romeinse belegering weerstaan. Via enorme spiegels zou hij het sterke zonlicht hebben laten schijnen op de Romeinse schepen die hierdoor vuur vatten. Ook zijn zelf uitgevonden katapult werd gebruikt tijdens de verdediging van de stad. Hij werd uiteindelijk vermoord door de Romeinen.

Vanmiddag lunchen we in een trattoria, een eenvoudig restaurant waar ‘la mama’ typische gerechten via een vaststaand menu serveert.

Na de middag bezoeken we de Neapolis, het archeologisch terrein waar alle oudheden van Syracuse liggen. We beginnen aan het Romeinse amfitheater, dat in de beginjaren van de Romeinse keizertijd werd gebouwd (ze vonden het bestaande Griekse theater te klein).

Met afmetingen van 140 X 119 m is dit maar iets kleiner dan de Arena van Verona. In het midden is een vijver aangelegd met daarin twee palen. Het idee was simpel : twee gladiatoren moesten hierop gaan staan en proberen de andere in het water te duwen. Op zich geen probleem, ware het niet dat de vijver vol krokodillen zat …

Dan wandelen we langs wat onze gids de  grootste barbecue ter wereld noemt. Het is het enorme altaar van Hiero II dat als offerplaats voor Zeus diende.

Jaarlijks werden hier 450 stieren geofferd : het bloed was voor de slaven, de rook was voor de oppergod en het vlees werd door de aanwezigen opgegeten. Dat was trouwens de enige keer dat Grieken vlees aten. Normaal voedden ze zich met vis, fruit en groenten.

Ondertussen horen we donder in de verte en wordt de lucht steeds dreigender. Daar gaat onze mooie dag. Hopelijk kunnen we het nog droog houden tot we terug in de bus zijn.

We wandelen langs de steengroeves, waaruit de architecten miljoenen kubieke meters steen haalden voor hun tempels en andere bouwwerken. Vele slaven waren hier tewerkgesteld, alsook politieke gevangenen. Het bekende ‘Oor van Dionysius’ is één van de indrukwekkendste  groeven. Het verhaal gaat dat dankzij de uitzonderlijke goede akoestiek in deze grot, de tiran Dionysius precies kon horen wat zijn politieke tegenstanders die daar gevangen zaten tegen elkaar vertelden.

Een opstand wou hij ten allen tijde in de kiem smoren.

Als laatste bezoeken we het Griekse theater, één van de belangrijkste bewaard gebleven theaters ter wereld en één van de grootste uit die tijd. Het werd uit de rotsen gehouwen.

Op deze prachtige plek gingen vele tragedies van de toneelschrijver Aeschylus in première. De Grieken speelden met maskers en wel om twee redenen : vrouwen mochten het theater niet binnen en dus moesten de vrouwenrollen door mannen gespeeld worden en men kon ook nog niet schminken.

Ondertussen nadert het onweer en haasten we ons naar het barretje aan de ingang. We zitten net neer als de eerste druppels vallen. Maar dat kan de pret niet drukken. Onze uitstap naar Syracuse zit erop en ook onze rondreis en die eindigde met een absolute knaller van formaat. Onze oogjes blinken niet alleen van de regen maar ook van al dat moois dat we vandaag te zien kregen.  Syracuse is absoluut een hoogtepunt. Onze rondreis zit er dan wel op maar onze vakantie nog niet. Want het volgende hoogtepunt moet nog komen : onze rustvakantie in ons geliefde oord Taormina.