Dag 4 – Het majestueuze Angkor Wat en Angkor Thom

Vandaag staan de twee laatste bezoeken op het programma en het zijn knallers van formaat. We gaan zeer vroeg van start, niet alleen om de hitte van de dag zoveel mogelijk te vermijden maar ook  om de grote massa toeristen voor te zijn.  In het ochtendgloren vatten we met ingehouden spanning de rit aan naar het bijna majestueuze Angkor Wat, bijna gestemd tot één van de zeven nieuwe wereldwonderen. Bijna is uiteindelijk net niet natuurlijk, maar de tempel zou niet misstaan op deze exquise lijst. We bezoeken de site van oostelijke naar westelijke richting, tegen de conventionele richting in maar zo hebben we steeds de zon in onze rug én is het tijdens het eerste deel van ons bezoek nog zeer rustig.

Angkor Wat is het grootste religieuze bouwwerk ter wereld en de naam betekent ‘stad die tempel is’. De tempel is in elk geval groot genoeg om stad genoemd te worden. Het bouwwerk stamt uit de 12^de eeuw en het ontwerp is gebaseerd op de hindoe kosmos (de roots van de Khmer, weet je nog) en gewijd aan de hindoeïstische god Vishnu. In het midden staat de tempel met vijf torens die de berg Neru voorstelt. Neru is de mythische woonplaats van de goden. De buitenmuren staan voor de rand van de wereld en de gracht rondom voor de kosmische oceaan.

Ongewoon aan deze tempel is dat de tempel is gericht naar het westen en de ondergaande zon, wat eigenlijk voor de Khmer (en ook voor andere volkeren) een symbool van de dood is. Daarom kan er verondersteld worden, dat bouwheer Suryavarman II in dit heiligdom begraven is (het is te zeggen, dat zijn as zich hier bevindt). Deze tempel is zonder twijfel het meest indrukwekkende maar ook het best bewaarde Khmer bouwwerk. Dat laatste is het logisch gevolg van het feit dat dat het steeds bewoond is geweest.
Onze opzet de toeristen voor te zijn, lukt. Het prachtige complex ligt volmaakt ongeschonden voor ons waarbij de vijf torens zich openbaren als een gracieuze lotusbloem. We genieten even van dit ongestoorde zicht op één van de indrukwekkendste sites ter wereld en de belangrijkste archeologische plaats van Cambodja.

Het centrale heiligdom ligt in de hoogste toren, bereikbaar via een wel heel steil trapje.  Diep ademhalen en de hoogtevrees overwinnen is het devies. 

Het is aanschuiven geblazen om het meest heilige te kunnen aanschouwen. De volgende twee uur wordt het puur genieten. De taferelen uitgebeeld in de reliëfs die de muren van de galerijen sieren, zijn dan ook magnifiek. De beeltenissen van de vrouwen, hun sieraden en hoofdtooi zijn heel gedetailleerd uitgewerkt. Elke sculptuur is een kunstwerk op zich. Om nog maar te zwijgen van de bas-reliëfs waarbij honderden krijgers in slagorde worden afgebeeld  tijdens een heldhaftig aantreden. 

     

Het laatste bezoek op ons programma is de stad Angkor Thom, wat ‘grote stad’ betekent. Het was de grootste stad van het Khmer-rijk,  gebouwd in opdracht van koning Jayavarman VII, de meesterbouwer. De stad telt maar liefst vijf toegangspoorten, één naar elke windrichting en een extra ‘overwinningspoort’ die gebruikt werd voor de feestelijke intrede van de koning als die een veldslag gewonnen had. Alle poorten zijn versierd met gigantische stenen gezichten, typisch voor de gebouwen in Angkor Thom.

We rijden de stad binnen via de prachtige zuidpoort die het beste bewaard is en het meest gebruikt werd. Langs elke kant bevinden zich 77 beelden netjes opgelijnd, links de zachtaardig uitziende goden, rechts de boos kijkende demonen. Ze dragen langs beide kanten een enorme slang. 

De zuidelijke poort zelf wordt bekroond door een driedubbele toren met vier enorme stenen gezichten die in alle windrichtingen kijken. Centraal in de stad bevindt zich de Bayon, het grootste en ook meest impressionante bouwwerk van de stad. 

De tempel bevat maar liefst 54 torens met in totaal een ongelooflijke 216 (4 langs elke kant) mysterieuze gezichten die ons al van ver aanstaren. Mysterieus inderdaad, want wie zijn ze, waar komen ze vandaan, waar gaan ze naartoe? Oh neen, dat is een ander programma 😉. Serieus nu, wat is hun betekenis, waarom werden deze gezichten hier aangebracht? Meer nog, het zijn 216 verschillende gezichten opgebouwd uit steen, 216 unieke kunstwerken. 

Wie zou hiervoor model gestaan hebben? Is het de beeltenis van Boeddha, gezien de Boeddhistische achtergrond van de bouwheer? Of is het misschien koning Jayavarman VII zelf? Is hij het die breed glimlachend en tevreden zijn koninkrijk van alle kanten overkijkt? Of is het nog eenvoudiger? Is het misschien de beeltenis van Brahma, de hindoeïstische hoofdgod die  … vier gezichten heeft? Niet vergeten dat de voornaamste godsdienst van de Khmer het hindoeïsme is. In elk geval intrigeren de gezichten wel. Wat zouden ze denken nu ze al honderden jaren nog steeds trouw op post de omgeving aanschouwen? Hun glimlach zorgt  in elk geval voor een glimlach op ons gelaat. Zien lachen, doet lachen. En reden tot lachen hebben we in elk geval. Dat mag wel als je het voorrecht hebt de Khmer-cultuur in dit mooie stukje van de wereld te bewonderen.

We wandelen voorbij het Baphuon, één van de elegantste tempels van Angkor en slenteren door het koninklijk paleis. Van het houten paleis blijft uiteraard na al die jaren niet veel meer over, enkel de stenen hindoe tempel is nog overgebleven. 

Van hieruit gaat het verder naar het immense olifantenterras dat aangelegd werd als tribune voor koninklijke toeschouwers bij onder andere militaire parades. Het is maar liefst 300 m lang en bevat verschillende platforms. Het indrukwekkendst zijn de olifantenbeelden die de tribune versieren en die bijna levensgroot zijn. 

Onze laatste stop is het terras van de lepra-koning. Dit terras is prachtig versierd met bas-reliëfs van koningen, hemelse vrouwen, enz.

De exacte functie is echter niet duidelijk. Na zes uur wandelen, klimmen, dalen, trappen lopen en de obligate 10.000 stappen, zit het bezoek er kort na de middag op. Om 18u is het weer verzamelen geblazen voor onze afscheidsavond. Vanavond wordt ons het verhaal van de Khmer verteld door middel van dans, muziek, lasers, acrobatie. Het zijn de ingrediënten van de show ‘The Smile of Angkor’, een prachtige show door een Chinese choreograaf bedacht. Het is de perfecte manier om nog even de afgelopen dagen de revue te laten passeren. De lach van Angkor zal ik nooit vergeten.