Dag 2 – De Khmer cultuur in Cambodja

We hebben maar enkele dagen tijd om het prachtige hart van Angkor te verkennen. Weinig tijd en veel te zien. Vandaag staan er dan ook maar liefst vier tempels op het programma.
Het is bloedheet in Angkor en sommige maken zich zorgen om de hoge vochtigheidsgraad. Daarom starten we bij het krieken van de dag om toch de absolute hitte proberen te vermijden.  Terwijl de hanen kraaien in de weide omgeving,  moeten we nog op de foto om ons toegangspasje te laten maken en gaan dan ‘en route’ voor de verkenning van Angkor.

We houden eerst halt aan de tempel van Preah Khan gebouwd door koning Jayavarman VII, die duidelijk door de bouwmicrobe was gebeten. Als koning bouwde hij  meer tempels en paleizen dan al de andere koningen tezamen. Over een nalatenschap gesproken


We houden eerst halt aan de tempel van Preah Khan gebouwd door koning Jayavarman VII, die duidelijk door de bouwmicrobe was gebeten. Als koning bouwde hij  meer tempels en paleizen dan al de andere koningen tezamen. Over een nalatenschap gesproken. De tempel draagt de naam van het heilige zwaard van de 9de eeuwse koning Jayavarman II. De tempel was multifunctioneel en  deed dienst als klooster en religieuze school. Het mooiste element in deze sacrale plaats, is de Zaal van de Dansers, genoemd naar de uitdagende apsara –basreliëfs. Apsara is een mooi woord voor een verleidelijke hemelnimf. Met hun sierlijke handen, wulpse vrouwelijke vormen, stralende glimlach en aanlokkelijke poses doen ze waarschijnlijk menig mannenhart sneller slaan.

Vervolgens rijden we naar de Preah Neak  Pean tempel, die te midden van een vijvercomplex ligt. Water is altijd rustgevend, zeker op deze prachtige plaats. De groene omgeving wordt weerspiegeld in het wateroppervlak. Een betere plaats om dit heiligdom te bouwen had men niet kunnen vinden.


De derde tempel van vandaag is de Banteay Srei, wat in de lokale taal ‘Citadel van de vrouw’ betekent. De tempel bestaat grotendeels uit rode zandsteen die zich uitstekend leent voor decoratief muursnijwerk. De tempel wordt dan ook beschouwd als ‘de parel van de Khmerkunst’. Parel? Zeg maar gerust diamant want het is een schittering voor het oog.  


Er wordt beweerd dat de reliëfs zo delicaat zijn, dat ze alleen  bewerkt kunnen zijn door vrouwenhanden. Verfijnde, tengere en snel bewegende vingers die van een blok zandsteen een elegant, verfijnd kantwerkje maken, net zo delicaat als het kloswerk van onze Brugse kantdames. 

De Banteay Srei is de enige tempel in Angkor die niet gebouwd is in opdracht van de koning, maar wel door de raadgever van koning Rajendravarman.  Niet alleen het geraffineerde gevelwerk is indrukwekkend, ook de perfect gesculpteerde beelden, die lijken dienst te doen als wachters bij de schrijnen, stralen rust en bezinning uit. Ik zou hier gerust een paar uurtjes kunnen blijven om me helemaal onder te dompelen in de sfeer die de hele site, gewijd aan de god Shiva, uitstraalt. Een  site die als een fonkelende en volmaakt geslepen diamant het overvloedige zonlicht weerspiegelt tot dicht bij de goden.


Move over Lara Croft. Hier zijn de Belgische Raiders. Als laatste tempel vandaag staat immers die van Ta Prohm op het programma. En als die al bekend voorkomt, heeft dat vooral te maken met de film Lara Croft : Tomb Raider met Angelina Jolie in de hoofdrol. Enkele scenes daarvan werden hier gedraaid waaronder één van de meest dramatische waarbij Laura Croft uit de ingang onder een opvallende boom komt.


Gelukkig ligt dit tempelcomplex (en klooster) grotendeels in de schaduw, want hoe later op de  dag, des te hoger de zon stijgt die op haar beurt de temperaturen tot waanzinnige hoogte opdrijft. En dan is er nog de luchtvochtigheid. En ik die dacht al wat mee gemaakt te hebben, maar dit is toch van een andere orde. Die welgekomen schaduw wordt veroorzaakt door de  banyanbomen die de tempel letterlijk overwoekerd hebben. De gigantische reuzewortels van deze bomen, houden de gebouwen in een soort wurggreep, klaar om na het verzamelen van een ultieme kracht, de eeuwenoude tempels te vermorzelen. Het is de agressieve,  verstikkende aanwezigheid van deze bomen en het unieke decor dat hiervan het resultaat is, die de makers van Lara Croft op het idee brachten om de film hier te draaien.
Het zette Cambodja op een andere manier in de kijker en het beroerde het humanitaire hart van Angelina Jolie die het nadien tot VN-ambassadrice schopte.  Of hoe deze Khmer-tempels honderden jaren later nog steeds een levensbeslissende invloed hebben…


 

Reacties