Dag 1 – Voor god, vaderland en koning

Voor Allah, vaderland en koning … dat is de officiële leuze van Marokko.

Enigszins verbazend dat god op de eerste plaats wordt gezet aangezien Marokko er prat op gaat een seculier land te zijn met godsdienstvrijheid hoog in het vaandel én met een koning die de beschermheer is van alle godsdiensten in het land, wetende dat er een aanzienlijk aantal  christenen en joden in het land wonen.

Marokko is overwegend islamitisch in theorie al heeft het land ook te kampen met godsdienstmoeheid en lopen de moskeeën, net zoals onze kerken, leeg. Jongeren kan je makkelijker overhalen een pintje te gaan drinken dan om naar de moskee te gaan voor het vrijdaggebed.

Wat dit betreft doet er nog een  kleine anekdote de ronde : Marokko brouwt een eigen bier. De accijnzen hierop geheven worden voor een groot stuk aangewend voor de bouw van nieuwe moskeeën… Zo zie je maar.

De huidige koning van Marokko is Mohammed VI en hij is de derde koning van het huidige Marokko nadat het land onafhankelijk werd van Frankrijk.

Sinds 1912 was Marokko een ‘protectoraat’ van Frankrijk. Dat was het toch officieel. In de praktijk werd het land echter gekoloniseerd door de Fransen die de rijkdom van het land naar zich toe trokken. Marokko is immers rijk aan mineralen, koper, zink, goud en kobalt.

Zelfs nu nog en tot in 2050 gaan de opbrengsten uit de ontginning van de fosformineralen naar Frankrijk. Dat werd zo overeen gekomen in het onafhankelijkheidsverdrag dat koning Mohammed V in 1956 tekende in Parijs.

Daarmee werd Mohammed V de eerste koning van het huidige onafhankelijke Marokko. Hij ruilde zijn titel van sultan in voor die van koning om elke religieuze connotatie te vermijden. Hij bouwde een constitutionele monarchie uit op een doordachte manier en was voorzichtig met radicale elementen.

Na zijn dood in 1961 nam zijn zoon Hassan II de troon over en leidde ook de regering als eerste minister. Hij ontwierp een nieuwe grondwet die voorzag in een parlement met een tweekamerstelsel als wetgevende macht. Toch ging dit niet ver genoeg.

De stap naar een modern land werd echt gezet onder het bewind van zijn liberale zoon en opvolger Mohammed VI, de huidige koning. Die nam verdere stappen om zijn land te moderniseren door economische, sociale en politieke hervormingen. Hij slaagde er ook in  de mensenrechten te verbeteren alsook de positie van de vrouw. Mohammed VI is niet alleen een liberale koning maar hij is ook hoog opgeleid. Hij haalde twee doctoraten aan de VUB in Brussel in politieke wetenschappen en internationale handel. Jaren geleden scheidde hij van zijn echtgenote, een bewijs dat ook scheiden geen probleem vormt in Marokko.

De koning en zijn regering werken bovendien hard aan de invoering van een sociale zekerheidsysteem, gebaseerd op het Belgisch model. Zo kunnen bijvoorbeeld werkende Marokkanen die te weinig verdienen om een eigen woning aan te schaffen, een sociale woning aankopen voor 30.000 euro en hiervoor een lening bekomen bij de bank van de koning.

De verbeterde omstandigheden lieten Marokko ook toe te ontsnappen aan de Arabische Lente die in de jaren 2010-2011  als een tornado door de Noord-Afrikaanse landen en het Midden-Oosten raasde.

Marokko maakt deel uit van de zogenaamde Maghreb landen, gelegen in het noordwestelijk deel van Afrika. Deze landen hebben voor een groot deel onder Frans bestuur gestaan en de invloed van de Franse cultuur is hier nog steeds merkbaar. Bovendien hebben ze een eigen identiteit binnen de islamitische wereld aangezien de bevolking overwegend berbers is en dus over een andere cultuur én taal beschikken dan de Arabieren.

Noem Marokko dus niet zomaar een islamitisch land met een achtergestelde bevolking die in de middeleeuwen leeft. Marokko is, ingaande tegen de algemene perceptie van alle Noord-Afrikaanse landen, één van het meest vooruitstrevende.  

Aan ons om dat te ontdekken.